Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/15839 Esas 2021/1699 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil, Olmadığı Takdirde Alacak
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Anamur 1. Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Anamur 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 26.01.2017 tarihli ve 2012/701 Esas, 2017/55 Karar sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun miktar itibarı kesinlik nedeni ile usulden reddine karar verilmiş, davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun usulden reddine ilişkin kesin olarak verilen kararın temyiz kabiliyeti bulunmadığından temyiz talebinin reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili tarafından, tapu iptali ve tescil olmadığı takdirde alacak istemiyle açılan davada, İlk Derece Mahkemesince verilen davanın reddine kararına karara karşı, davacı vekilince istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince, miktar itibarıyla kararın kesin olduğu gerekçesiyle istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiş, ret kararının da davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince 12.04.2018 tarihli ek kararla kesinlik nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş, anılan ek karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK’nin) 362/1-(a) maddesi kapsamında bulunmadığı anlaşılan 22.02.2018 tarihli Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilebilir olduğundan, 12.04.2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek Bölge Adliye Mahkemesinin 22.02.2018 tarihli kararının incelenmesine geçildi:
Dava, tapu iptali ve tescil olmadığı takdirde alacak istemine ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar" başlıklı 341.maddesine göre miktar veya değeri üç bin Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararların kesin olduğu, alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda üç bin Türk Liralık kesinlik sınırının alacağın tamamına göre belirleneceği hüküm altına alınmıştır. 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesiyle HMK"ye eklenen Ek 1. madde gereği yeniden değerleme oranı dikkate alındığında, İlk Derece Mahkemesinin karar tarihi olan 2018 yılı itibari ile istinaf kanun yolu kesinlik sınırının 3.560,00 TL olduğu anlaşılmaktadır.
Dava dilekçesinde dava değerinin 1.000,00 TL olarak belirtildiği, dosya içerisindeki 26.09.2016 tarihli ek bilirkişi raporunda dava konusu yerin değerinin 460.956,26 TL olarak belirlendiği, bu halde İlk Derece Mahkemesince verilen hükmün kesinlik sınırı içinde bulunmadığı anlaşıldığından; Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf dilekçesinin incelenmesi gerekirken, miktar yönünden dilekçenin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulüyle HMK’nin 371. maddesi gereğince Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 22.02.2018 tarihli ve 2017/985 Esas, 2018/197 Karar sayılı istinaf dilekçesinin miktardan reddine dair kararının BOZULMASINA, dosyanın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.