MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : 1-... vd. Vek.Av....
2-... vd. Vek.Av....

Dava dilekçesinde, anayapının bulunduğu taşınmaz üzerinde kat mülkiyetinin sona erdirilerek taşınmazın arsa olarak tapuya kaydı, mümkün olmadığı takdirde arsa paylarının düzeltilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılardan ... vd. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bilgi ve belgeler okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde, 3121 parsel üzerinde bulunan binada kat mülkiyetinin sona erdirilmesi, mümkün olmadığı takdirde arsa paylarının düzeltilmesi istenilmiş; mahkemece, dava konusu taşınmazda kat mülkiyetinin sona erdirilerek tapu kütüğündeki kaydın silinmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 49. maddesinde, kat irtifakının, buna konu olan arsanın tamamiyle yok olması veya üzerinde yapı yapılamıyacak hale gelmesi veya kamulaştırılması ile kendiliğinden sona ereceği kat irtifakına konu olan arsa üzerinde bu irtifakın kurulması sırasında verilen plana göre beş yıl içinde yapı yapılmazsa maliklerden birinin istemi üzerine, sulh hakimi, gerektiğinde ilgilileri de dinleyerek, duruma göre kat irtifakının sona ermesine veya belli bir süre için uzatılmasına karar vereceği; 3. maddesinde ise, arsa paylarının bağımsız bölümlerin payları ile oranlı olarak tahsis edilmediği hallerde, her kat maliki veya kat irtifakı sahibinin, arsa paylarının yeniden düzenlenmesi için mahkemeye başvurabileceği hükme bağlanmıştır.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; kat mülkiyetinin sona erdirilmesi talebi bakımından, yasanın aradığı şartlar oluşmadığı halde mahkemece Kat Mülkiyeti Kanununun 49. maddesi uyarınca dava konusu taşınmazda kat mülkiyetinin sona erdirilerek tapu kütüğündeki buna ilişkin kaydın silinmesine, davacının arsa paylarının düzeltilmesi talebi bakımından ise herhangi bir araştırma yapılmadan reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 20.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.