3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13216 Karar No: 2019/19255 Karar Tarihi: 22.10.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13216 Esas 2019/19255 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının itiraz yoluyla reddedildiği ve bu nedenle temyiz edilemeyeceği belirtiliyor. Mağdurun şikayetçi olmadığını beyan etmesi nedeniyle mağdur vekilinin temyiz yetkisi bulunmadığı için temyiz isteminin reddedildiği belirtiliyor. Sanık hakkında mağdura yönelik yaralama suçundan beraat kararı verilse de, aynı sanık hakkında başka bir mağdura yönelik yaralama suçundan düşme kararı verildiği için verilen beraat kararının bozulması gerektiği açıklanıyor. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanıyor: Sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı için 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi ve 231/12. maddesi, mağdur vekilinin temyiz yetkisi olmaması için 5271 sayılı CMK’nin 242/1 ve 260/1 maddeleri gereği, verilen beraat kararının bozulması için 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.
3. Ceza Dairesi 2019/13216 E. , 2019/19255 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanıklar ...ve ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizinin mümkün olmadığı, sanıklar müdafii tarafından başvurulan itiraz kanun yolu neticesinde söz konusu kararların itiraz merciince incelenerek, 23.12.2015 tarihli itirazın reddine dair karar ile kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2) Sanık ... hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan verilen düşme kararına yönelik mağdur vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde; Mağdur ..."in 01.04.2015 tarihinde alınan beyanında "şikayetçi olmadığını" beyan etmesine göre, "katılan" sıfatı bulunmayan mağdur müdafiinin, 5271 sayılı CMK"nin 242/1 ve 260/1 maddeleri gereğince hükümleri temyiz yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 3) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen beraat kararına karşı katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan beraat kararı verilmiş ise de aynı sanık hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan da düşme kararı verildiği, dosyada sanık müdafii lehine vekalet ücretine hükmedilebilmesi için sanığın yüklenen tüm suçlardan beraat etmesi gerektiği gözetilmeden, sanık müdafii lehine vekalet ücretine hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının sanık ... hakkındaki vekalet ücretine ilişkin paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.