Davacı ... vekili tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 13/04/2015 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın usulden reddine dair verilen 17/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koymadan kaynaklanan maddi ve manevi tamzinat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın görev ve husumet nedeniyle usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin 2863 sayılı Kanun "a muhalefet suçundan yargılandığını, bu yargılama nedeni ile müvekkiline ait 50 DS 787 plakalı araca 25/04/2002 tarihinde el konulduğunu belirterek, müvekkilinin bu süreçte aracını kullanamaması, aracının kullanılamaz hale gelmesi, hakkında vergi cezaları uygulanması, beraat kararına rağmen aracın tesliminin yapılmamasından doğan zararlarının giderilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece davanın görev ve husumet nedeniyle usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Eşyaya haksız el konulmasına ilişkin tazminat talepleri konusunda ne 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkındaki Kanunda, ne de Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununda açık bir yasal düzenleme olmadığı için bu tip davalar dava değerine göre genel mahkemelerde ve yine tazminat hukuku ilkelerine göre görülmekte iken; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun ile 01 Haziran 2005 tarihinden sonra doğan zararların Devletten istenebileceği açıkça düzenlenmiş ve yine bu tür tazminat davalarına bakma görevi ağır ceza mahkemelerine verilmiştir.
Dosya kapsamından; tazminat istemine dayanak alınan işlemin tarihi 25/04/2002 olup; çok açık şekilde 01 Haziran 2005 tarihinden öncedir. Bu işlemden kaynaklanan tazminat davası, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun “Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat” başlıklı 6. maddesindeki açık hüküm karşısında ağır ceza mahkemelerinin görev alanına girmemekte; bu tarihten önceki işlemlere uygulanacağı belirtilen 466 sayılı Kanunda da düzenlenmediği için istemin genel hükümlere ve dava değerine göre genel hukuk mahkemelerince bakılıp, sonuçlandırılması gerekmektedir.


Şu durumda mahkemece uyuşmazlığın çözümünde görevli olduğu benimsenerek işin esası incelenip karar verilmesi gerekirken ağır ceza mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiş olması ile diğer yandan hem husumet hem de görev nedeniyle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına 05/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.