MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Gerekçeli karar başlığında dava tarihinin 24/01/2011 olmasına karşın 22/04/2015 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilecek maddi hata niteliğinde olduğundan bozma sebebi yapılmamıştır.
2-Hüküm fıkrasının %5 fazla ödeme alacağına ilişkin paragrafında yer verilen “Davacının basın iş yasasına tabi olarak çalışmadığı 4857 Yasaya tabi işçi olarak işyerinde mahkememizce kabul edildiğinden” açıklamanın önceki karardan sehven kaldığı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
4-Mahkemece 5953 sayılı Basın İş Kanunu’nda gazetecilerin kıdem tazminatına fesih tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizin yürütüleceğine ve işçilik alacakları için de yasal faiz yerine banka mevduat faiz uygulanacağına dair bir hüküm bulunmadığının gözetilmemesi, %5 fazla ödeme alacağına ilişkin hüküm fıkrasının bozmaya uygun yazılmaması, yine karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT.’ne göre davalı lehine vekâlet ücretinin hatalı olarak belirlenmesi hususları bozma sebebi ise de; bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi atfıyla HMUK.un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının kıdem tazminatı, genel tatil ücreti, %5 fazla ödeme alacağı ile davalı lehine vekâlet ücretine ilişkin paragraflarının tamamen çıkarılarak yerlerine;
“6.544,51 TL. net kıdem tazminatının temerrüt tarihi olan 13/09/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,

“Taleple bağlı kalınarak 500,00 TL. net genel tatil ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 13.09.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine ve fazlaya ilişkin genel tatil ücreti talebinin reddine,
“Mahkemenin ilk kararının davacı tarafça temyiz edilmemesi nedeniyle davalı lehine oluşan usulî müktesep hak gözetilerek %5 fazla ödeme alacağı talebinin reddine,
“Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT.’nin 13"üncü maddesi uyarınca reddedilen miktara göre belirlenen 1.304,20 TL. vekâlet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 12/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.