MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 26/11/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat ... ile karşı taraf adına vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili tarafından temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Somut uyuşmazlıkta Mahkemece yazılı şekilde fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de, karar dosya içeriğine uygun düşmemektedir.
Öncelikle, taraflar arasında imzalanan 16/03/2012 tarihli mutabakat protokolü ile davacı işçinin 31/12/2011 tarihine kadar ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağının 912,00 TL olduğu hususunda tarafların anlaşmasına ve bu miktarın da davacı işçiye ödendiğinin anlaşılmasına göre, protokole değer verilerek 31/12/2011 tarihinden sonraki döneme ilişkin fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizdir.
2-İkinci olarak 31/12/2011 tarihinden sonraki dönem yönünden de, fazla mesai tahakkuku içeren imzalı bordroların kapsadığı ayların hesaplamadan dışlanması gerekirken, bu hususun nazara alınmaması da doğru değildir.Bununla birlikte, imzasız bordrolarda yer alan tahakkuklar açısından da, bu tahakkukların banka kanalıyla işçiye ödenip ödenmediği araştırılmalı, ödendiği belirlenirse bu tutarlar da fazla çalışma ücreti hesabından mahsup edilmelidir.
3- Ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hesabı da isabetli değildir. Öncelikle 2012 yılında 14,5 gün üzerinden hesap yapılması gerekirken, 23 gün üzerinden hesap yapılması doğru olmamıştır. Son olarak imzalı ücret bordrolarında yer alan tahakkukların kapsadığı dönem de hesaplamadan dışlanmalıdır.Anılan hususlar gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.