Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9440 Esas 2019/19245 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."nın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın yüzüne karşı tefhim edilen hükme karşı, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 12.01.2016 havale tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ..."nun temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık ..."nun 01.10.2015 havale tarihli süre tutum dilekçesi içeriğinden sadece sanık sıfatına yönelik olarak temyiz talebinde bulunduğu belirlenerek ve sanık hakkındaki hakaret suçundan verilen hükümler miktar itibariyle kesin nitelikte ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.03.2014 tarih ve 2013/8-113 Esas - 2014/120 sayılı kararında da belirtildiği üzere, kesin nitelikte olan adli para cezasına ayrıca TCK"nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması nedeniyle, kesin nitelikteki hükümlerin temyizi kabil olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
a) Sanık hakkında müştekilere karşı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca basit kasten yaralama, TCK"nin 125. maddesi uyarınca hakaret ve TCK"nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit suçlarından kamu davası açıldığı, suç tarihinde tehdit suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince, basit yaralama suçunun da tehdit suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle, sanığın üzerine atılı basit yaralama suçunun da uzlaşma kapsamında bulunmadığı anlaşılmış ise de; TCK"nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaştırma kapsamında kaldığı bu nedenle CMK"nin 253/3. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, sanığın mahkumiyetine karar verilen ve temyiz incelemesine konu edilen basit kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarının uzlaştırmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile müştekiler arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yarılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
b) Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında basit yaralama suçlarından hüküm kurulurken TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilmesine rağmen bu hapis cezasının, TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi suretiyle, sonuç ceza adli para cezası olduğundan TCK"nin 58/6. maddesinde belirtilen tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması,
c) Sanık hakkında hükmedilen adli para cezalarının 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verilirken taksit sayısının (4) dörtten az olamayacağı gözetilmeden iki (3) taksit ile ödenmesine hükmedilmesi,
d) Sanık hakkında hükmedilen sonuç cezaların adli para cezası olduğu, TCK"nin 53/1. maddesinin ancak hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanabileceği gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nin 53/1. maddesi uygulanarak yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 22.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.