Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7151 Esas 2020/5829 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7151
Karar No: 2020/5829
Karar Tarihi: 25.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7151 Esas 2020/5829 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 22. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 10.11.2017 tarihli kararında, sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğu suçu işlediği tespit edilmiştir. TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53/1-2, 58/9 ve 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ancak temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK 314/2: Terör örgütüne üyeliği suç olarak tanımlar.
- 3713 sayılı Kanun 5/1: Terör suçlarında uygulanan güvenlik tedbirlerine ilişkin düzenlemeleri içerir.
- TCK 62/1: Ceza sorumluluğu yaşı olarak 18 yaşını doldurmuş olanların ceza sorumluluğu olduğunu belirtir.
- TCK 53/1-2: Haksız fiil ve suçların şahsiliği ilkesini düzenler.
- TCK 58/9: İstisna halleri dışında fiilin işleniş biçimine göre ceza artık ve eksikliklerine karar verilemeyeceğini ifade eder.
- TCK 63: Ceza takibi ve kamu davasının açılması konusunda yetkili makamların kimler olduğunu belirler.

16. Ceza Dairesi 2019/7151 E. , 2020/5829 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 22. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.11.2017 tarih ve 2016/18 - 2017/172 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 53/1-2, 58/9, 63 maddeleri uyarınca
mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 22. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 25.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.