KARAR

Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda, sanığın her iki suçtan mahkumiyetine dair Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20/01/2009 tarih ve 2008/339 esas, 2009/26 karar sayılı hükümlerin sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 06/12/2012 tarih ve 2011/12650 esas, 2012/29250 sayılı kararıyla;
“Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla kolluk görevlisine karşı işlemesi nedeniyle, TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezanın artırılması gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Eleştiri dışında cezaların yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 06/12/2012 tarihinde oy birliğiyle” karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/11/2020 tarih ve KD-2020/80989 Karar Düzeltme sayılı yazısı ile;
“Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkindir.
Sanık müdafii 14/09/2020 tarihli dilekçesi ile, hükümlünün infaz etmekte olduğu Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2019/363 Esas 2020/283 Karar sayılı 02/03/2020 tarihli kararı ile kasten yaralama suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2008/339 Esas 2009/26 karar sayılı 20/01/2009 tarihli kararı ile verilen ve kesinleşmiş olan 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, 2. kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasına karar verildiğini, sanığın 2. kez mükerrir olmadığını, Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2008/339 Esas 2009/26 karar sayılı 20/01/2009 tarihli kararında tekerrüre esas alınan Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/152 Esas 2006/438 Karar sayılı 14/06/2006 tarihli 21/06/2006 tarihinde kesinleşen 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezasına ilişkin kararında, sanığın suç tarihinde 18 yaşından küçük olduğundan hakkında 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulandığını, 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi gereğince söz konusu bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı halde, Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nce bu ilamın tekerrüre esas alınarak hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğunu belirterek, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna başvurulmasını talep etmiştir.
Sanık hakkında Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2019/363 Esas 2020/283 Karar sayılı 02/03/2020 tarihli kararı ile kasten yaralama suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, 2. kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği, tekerrüre esas alınan Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2008/339 esas 2009/26 karar sayılı 20/01/2009 tarihli kararın da da Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/152 esas 2006/438 karar sayılı 14/06/2006 tarihli 21/06/2006 tarihinde kesinleşen 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezasına ilişkin hükmünün tekerrüre esas alındığı, ancak Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/152 Esas 2006/438 Karar sayılı 14/06/2006 tarihli kararında, sanığın suç tarihinde 18 yaşından küçük olması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulandığı, bu itibarla 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesinde düzenlenen "Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış kişilerin işlediği suçlar nedeniyle tekerrür hükümleri uygulanmaz" hükmü gereğince Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/152 Esas 2006/438 Karar sayılı 14/06/2006 tarihli kararının tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın sabıka kaydında tekerrüre esas teşkil edecek başka bir ilamın bulunmadığı anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.
SONUÇ VE İSTEM : 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2. ve 3. fıkra hükümleri uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 06/12/2012 gün ve 2011/12650 esas, 2012/29250 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına,
Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/152 esas 2006/438 karar sayılı 14/06/2006 tarihli kararında sanığın suç tarihinde 18 yaşından küçük olması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulandığı, bu itibarla 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi gereğince söz konusu hükmün tekerrüre esas alınmayacağı, sanığın sabıka kaydında tekerrüre esas teşkil edecek başka bir ilamın bulunmadığı anlaşılmakla; Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2008/339 Esas 2009/26 karar sayılı 20/01/2009 tarihli kararında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkartılarak, hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmesi,
6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 3. fıkra hükmü gereğince itirazımızın Yüksek Daire"nizce yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yüksek Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi itirazen arz ve talep olunur.” denilerek, itirazda bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
HUKUKSAL DEĞERLENDİRME
5237 Sayılı TCK’nın 58/5. maddesinde: “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” hükmü bulunmaktadır.
Sanık ... hakkında, Dairemiz tarafından 06/12/2012 tarihinde, 2011/12650 esas, 2012/29250 karar sayılı dosya kapsamında onanmasına karar verilen, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, tekerrüre esas alınan Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi ilamının, sanığın onsekiz yaşından evvel işlediği bir suça ilişkin olması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gerektiğinden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne karar vermek gerekmiştir.
KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 06/12/2012 tarih ve 2011/12650 esas, 2012/29250 karar sayılı, sanık ...’in hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyetine ilişkin verilen onama kararının KALDIRILMASINA,
Sincan 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20/01/2009 tarih ve 2008/339 esas, 2009/26 karar sayılı hükümlerin yeniden incelenmesi sonucu;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla kolluk görevlisine karşı işlemesi nedeniyle, TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezanın artırılması gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, sanığın onsekiz yaşını doldurmadan önce işlediği suça ilişkin olması karşısında, sanık hakkında 58/5. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, tebliğnameye kısmen uygun olarak “tekerrür uygulamasına ilişkin” kısımların çıkarılmak suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.