Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6423 Esas 2019/912 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 1,98 promil alkollü vaziyette araç kullandığı somut olayda, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza yerine, yazılı şekilde eksik ceza tayin edilmesi, sanık hakkında Alaplı Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/417 esas 2014/244 sayılı karar sayılı ilamında yer alan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 2 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerürüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır ve hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53. maddesinin uygulanmamasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2. maddesi” yerine, “TCK’nın 179/3. maddesi” şeklinde gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasındaki “TCK"nın 179/3. maddesi” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle aynı kanunun 179/2. maddesi” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.