İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacının üst işveren ... "ye bağlı alt işveren ...."nde çalıştığını, iş akdinin haklı ya da geçerli bir nedene dayanmaksızın sona erdirildiğini öne sürerek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı .... vekili, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini; davalı .... ise feshin haklı nedene dayalı olduğunu savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, davalılardan ....."nin diğer davalı .... şirketinin güvenlik işini yürüttüğü davacının da güvenlik elemanı olarak davalı ...." de çalıştığı, davalılardan ...... "nin petrol üretme ve işletme işleri yaptığı bu nedenle arazi sahipleri ile sözleşmeler imzaladığı, bir kısım arazi sahipleri ile süresi biten sözleşmelerin yenilenmediği, sözleşmesi biten arazi sahipleri tarafından güvenlik elemanlarının sahaya sokulmadığı, bunun üzerine davalı şirketin davacı ve diğer güvenlik görevlilerinden ısrarla bu arazilere girmelerinin istendiği, davacı ve diğer bir kısım güvenlik elemanlarının bunu ret etmesi üzerine işten çıkarıldıkları, petrol aranan yerlerin özel mülkiyete tabii olması nedeniyle ve arazi sahiplerinin istememesi halinde güvenlik elemanlarının bölgeye giremeyecekleri dolayısıyla iş akdinin bu sebeple feshinin haklı veya geçerli bir fesih sebebi oluşturmadığı ve davacının iş akdinin feshinin haksız olduğu gerekçesiyle feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanununun 2/6 son cümlesi uyarınca asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden alt işverenle birlikte sorumludur. 4857 sayılı İş Kanunu ile asıl işverenin, bu Kanundan, iş sözleşmesinden ve alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden sorumlu tutulması şeklindeki düzenleme, asıl işverenin sorumluluğunun genişletilmesi olarak değerlendirilmelidir. Bu durumda, ihbar, kıdem, kötüniyet ve işe iade sonucu işe başlatmama tazminatları ile ücret, fazla çalışma, hafta tatili, bayram ve genel tatili, yıllık izin, ikramiye, pirim, yemek yardımı, yol yardımı gibi tüm işçilik haklarından birlikte sorumluluk esastır. Kanunun kullandığı “birlikte sorumluluk” deyiminden tam teselsülün, dolayısı ile müşterek ve müteselsil sorumluluğun anlaşılması gerekir.
Feshin geçersizliği ve işe iade davasının alt ve asıl işveren ilişkisinde, her iki işverene birlikte açılması halinde, davacı işçi alt işveren işçisi olup, iş sözleşmesi alt işveren tarafından feshedildiğinden, feshin geçersizliği ve işe iade yükümlülüğü alt işverenindir. Asıl işverenin iş ilişkisinde sözleşmenin taraf sıfat bulunmadığından, asıl işverenin işe iade yönünde bir yükümlülüğünden söz edilemez. Asıl işverenin işe iade kararı sonrası işçinin işe başlamak için başvurması ve alt işverenin işe almamasından kaynaklanan işe başlatmama tazminatı ile dört aya kadar boşta geçen süre ücretinden yukarıda belirtilen hüküm nedeni ile alt işverenle birlikte sorumluluğu vardır.
Somut uyuşmazlıkta, davalılar arasında güvenlik hizmeti işinin yapılması için sözleşme yapıldığı, davacı işçinin işvereni olan şirketinin bu işi üstlendiği, davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisi olduğu, davacının iş sözleşmesinin petrol aranan yerlerin özel mülkiyete tabii olması ve arazi sahiplerinin istememesi halinde güvenlik elemanlarının bölgeye girmelerinin mümkün bulunmaması nedeniyle davalı alt işveren tarafından geçerli neden olmadan feshedildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
Mahkemece feshin geçersizliğine karar verilmesi yerinde ise de; davacının davalılardan hangisinin işyerine işe iade kararı verildiği belirtilmemiştir. Ayrıca, asıl işverenin, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden alt işverenle birlikte sorumlu olacağı kuralı da dikkate alınmadan ve işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücretinden davalıların birlikte sorumlu olduğu gözden kaçırılarak infazda tereddüt yaratacak şekilde işe iadenin mali sonuçlarından hangi davalıların sorumlu olduğu da açıkça belirtilmemiştir.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeden, hüküm kısmında davacının hangi davalının işyerine işe iadesine karar verildiğinin ve işe iadenin mali sonuçlarından hangi davalının sorumlu olduğunun açık ve net bir şekilde belirtilmemesi hatalı olup bozma nedenidir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davalı ..... tarafından gerçekleştirilen feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının adı geçen işverenin işyerine İŞE İADESİNE,
3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı alt işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının her iki davalının birlikte sorumlu olmak kaydı ile davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için davalı alt işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5-Karar tarihinde alınması gerekli 27,70 TL harçtan peşin alınan 25.20 TL harcın mahsubu ile bakiye 2,50 TL"nin davalılardan müşterken ve müteselsilen tahsili ile Hazine"ye gelir kaydına,
6-Davacı tarafından yatırılan 50,40 TL peşin harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
7-Davacının yaptığı 152,20 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davalıların yaptığı yargılama giderinin üzerilerinde bırakılmasına,
8-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ne göre 1.500.00 TL avukatlık ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
9-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
10-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalılara iadesine, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.