Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8959 Esas 2018/1218 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8959
Karar No: 2018/1218
Karar Tarihi: 14.02.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8959 Esas 2018/1218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nın 53. maddesinin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği vurgulanıyor. Yanıltıcı belge kullanma suçu için gerçek bir mal veya hizmet alışverişi olması gerektiği ancak alışveriş miktar veya mahiyetinin gerçekte olduğundan farklı olması gerektiği dile getiriliyor. Bu nedenle, dosya içinde sahte fatura düzenleyicisi şirketler ile sanığın yetkilisi olduğu şirket arasında gerçek bir alışverişin olmadığı için tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği aktarılıyor. Toplanan deliller doğrultusunda sanığın suçunun kabul edildiği, ceza tayin edildiği ve savunmasının reddedildiği belirtiliyor. Bu çerçevede, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddedilerek kararın onandığı ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 53. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın anayasal duruma uygun hale getirilmesine dair Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile 213 Sayılı VUK'nın 359/a-2 maddesi gösteriliyor.

11. Ceza Dairesi 2017/8959 E. , 2018/1218 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; 213 Sayılı VUK"nın 359/a-2 maddesinde düzenlenen muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanma suçunun oluşması için taraflar arasında gerçek bir mal veya hizmet alışverişinin bulunması, ancak alışveriş miktar veya mahiyetinin gerçekte olduğundan farklı olmasının gerektiği, dosya içinde sahte fatura düzenleyicisi şirketler ile sanığın yetkilisi olduğu şirket arasında bu şekilde gerçek bir alışverişin bulunmaması sebebiyle, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı arttırıcı sebebin nitelik ve derecesi taktir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.