Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/8922 Esas 2022/6925 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi



Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine, birleştirilen davalar ise; kamulaştırmasız el koyma nedeni ile tazminat ve ecrimisil istemlerine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince asıl davanın ve birleştirilen ecrimisil istemine ilişkin davanın kabulüne, kamulaştırmasız el koyma nedeni ile tazminat talebine ilişkin davanın ise konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına dair verilen kararına karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce kabulü ile HMK'nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle yeniden esas hakkında hüküm kurulmuş, bu karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Kırıkkale İli, Yahşihan İlçesi, Mahmutlarşarklısı Köyü, 107 ada, 22 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ilişkin asıl davanın kabulüne, birleştirilen kamulaştırmasız el koyma nedeni ile tazminat talebi bakımından ise konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, birleştirilen ecrimisil talebi bakımından ise davanın kabulüne ilişkin derece mahkemesinden verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvuru talebinin kısmen kabulü ile dava konusu taşınmaza ilişkin idarenin Kamulaştırma Kanunu'nun 27. maddesi uyarınca acele el koyma talep ettiği ve 2012 tarihinde bedeli karşılığı mahkemece acele el koyma kararı verildiği anlaşıldığından, davalı idarenin haksız el atmasından bahsedilemeyeceğinden ecrimisil talebinin reddine karar verilmesi gerektiğinden ve ilk derece mahkemesince, birleştirilen tazminat talebine ilişkin davanın konusuz kalması nedeniyle esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedildiğinden, iş bu birleştirilen tazminat davasında dava konusu edilen miktarla sınırlı olmak kaydıyla faiz başlangıç tarihinin dava tarihinden itibaren esas alınmasına şeklinde karar verilmesi hatalı olduğundan hükmün bu hususlardan düzeltilerek HMK'nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1- Tespit edilen bedele uygulanan faizin ilk derece mahkemesi karar tarihine kadar uygulanması gerekirken istinaf karar tarihine kadar faize hükmedilmesi,
2- Birleştirilen ecrimisil talebine ilişkin dava bakımından AAÜT'nin 13/4 maddesi uyarınca davalı idare lehine maktu vekalet ücreti takdiri yerine nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi ,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nin 2019/430 E. - 2020/240 K. sayılı ilamının;
a) 1. Bendinin (c) hafi ile gösterilen faize ilişkin bölümünden (karar tarihine) ibaresinin çıkartılmasına, yerine (ilk derece mahkemesi karar tarihi olan 09.11.2018) tarihinin yazılmasına,
b) 4. Bendinin (b) hafi ile gösterilen bölümünden (12.780,96) rakamlarının çıkartılmasına, yerine (3.400,00) rakamlarının yazılmasına,
Hükmün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine, 19/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.