Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/11001 Esas 2017/6683 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11001
Karar No: 2017/6683
Karar Tarihi: 09.10.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/11001 Esas 2017/6683 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar 1 ve 2 ile davalı arasındaki menfi tespit davası hakkındaki kararın davalı vekilince temyiz edilmesi sonucu, adli yardım talebi reddedilerek verilen kararın usule aykırı olduğu belirtilmiştir. Kararda ayrıca, davalı vekilinin adli yardım talebinin dayanaksız olduğu ve nispi temyiz harcının yatırılmadan temyiz incelemesi yapılamayacağı vurgulanmıştır. Sonuç olarak, davalının adli yardım talebinin reddine dair karar kaldırılmış ve davalı vekilinin adli yardım talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, adli yardım talep eden kişinin mali durumunu belgelerle kanıtlaması gerektiği 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 336/3. maddesiyle belirtilmiştir. Ayrıca, nispi temyiz harcının yatırılabilmesi için HMK'nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK'nun 434/3. maddesi uyarınca işlem yapılması gerektiği ifade edilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2016/11001 E. , 2017/6683 K.

"İçtihat Metni"

Davacılar 1-... ve 2-... vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... arasındaki menfi tespit davası hakkında...1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 14/07/2015 gün ve 2013/271 E. - 2015/1376 K. sayılı hükmün davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine verilen temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın süresi içinde temyizi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Mahkemece 14/07/2015 tarihinde verilen hüküm davalı vekilince süresinde maktu harç ile adli yardım talepli olarak temyiz edilmiş, mahkemece 11/12/2015 tarihli ek kararla adli yardım talebinin reddine karar verilmiş bu kararda davalı vekilince adli yardımlı olarak temyiz edilmiştir.
Kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebinin Yargıtay’a yapılacağı, 6100 sayılı 336/3.maddesinde hükme bağlanmış olup, aynı maddenin 2.fıkrasında “talepte bulunan kişi, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır.” hükmüne yer verilmiştir.
1- Adli yardım isteminin temyiz safhasında yapılması halinde bu konuda karar verme yetkisi ilgili Yargıtay Dairesine ait olduğundan Mahkemece adli yardım isteminin reddine ilişkin olarak verilen karar usule aykırıdır. Bu nedenle davalının adli yardım talebinin reddine dair 11.12.2015 tarihli ek kararın kaldırılması gerekmiştir.
2- Davalının adli yardımla temyiz istemine gelince; hükmü temyiz eden davalı vekili adli yardım talebinde bulunarak nispi temyiz harcını yatırmadan temyiz talebinde bulunmuş ise de, HMK.nun 336/2. maddesinde öngörülen, müvekkilinin gelir kaynaklarına ve zorunlu giderlerine ilişkin dayanak belgeleri mahkemeye sunmadığından, dayanaksız olan adli yardım talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının adli yardım isteminin reddine dair 11.12.2015 tarihli ek kararın kaldırılmasına, (2) nolu bentte belirtilen nedenlerle davalı vekilinin adli yardım talebinin reddine, itiraz süresi geçtikten sonra, gerekli temyiz harçları yatırılmadan temyiz incelemesi yapılamayacağından, nispi temyiz harcının yatırılabilmesi için HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK. nun 434/3. maddesi uyarınca işlem yapıldıktan sonra yeniden gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 09/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.