Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5427 Esas 2020/1933 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5427
Karar No: 2020/1933
Karar Tarihi: 28.01.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5427 Esas 2020/1933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın temyizinde müşteki'nin katılan sıfatını kazanamadığı, bu nedenle sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ancak, sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteği reddedilmemiştir. Mahkeme kararında, sanık savunmasının tanık ve katılanın çelişkili beyanlarına rağmen üstün tutulduğu ve yeterince açıklama yapılmadan mahkumiyet hükümlerinin kurulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 106/1 ve 125/1 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 253/3 maddesi göz önünde bulundurularak, uzlaştırma işlemi uygulanarak sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Tekerrür hükümlerinin de uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, kararın 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 106/1 ve 125/1 maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 253/3 maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
4. Ceza Dairesi         2016/5427 E.  ,  2020/1933 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    A-Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın temyizinde;
    Müşteki ..."nın 11/11/2014 tarihli celsede, davaya katılmak istemediğini belirtmekle katılan sıfatını kazanamadığı, bu nedenle sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, müşteki ... vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri gereğince REDDİNE,
    B-Sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
    1-Sanık ..."nın aşamalarda suçlamaları kabul etmemesi, katılan ..."ın soruşturma aşamasında olaya ilişkin tanığı olmadığını beyan etmesi, olay hakkında görgüye dayalı bilgisi olduğu iddia olunan, katılanın manevi babası olan tek tanık ..."in soruşturma aşamasında, sanığın katılana "paranı vermiyorum, k..pe, o..." şeklinde hakaret ve tehdit ettiğini duyduğunu beyan etmesine karşın, mahkemede "seni yok ederim" gibi sözler de söylendiğini duyduğunu belirtmesi karşısında; katılanın tanığı olan ... ile, katılan ..."nın soruşturma aşamasında olay ile ilgili tanığı olmadığını söylemesine rağmen bilahare manevi babası olan ..."in olaya tanık olduğuna dair beyanları arasındaki çelişkiler giderilmeden ve tanık ile katılanın çelişkili beyanlarının sanık savunmasına ne suretle üstün tutulduğu yeterince açıklanıp tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet hükümleri kurulması,
    2-Kabule göre de;
    a-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, yine sanığa isnat edilen TCK"nın 125/1. maddesi kapsamındaki hakaret suçu yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    b-Sanığın tekerrüre esas alınan, adli sicil kaydındaki ilama konu TCK"nın 106/1-1 maddesine uyan suçun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.