Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/7127 Esas 2017/390 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7127
Karar No: 2017/390
Karar Tarihi: 21.02.2017

Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/7127 Esas 2017/390 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, müştekinin iş yerine giderek alacağını tahsil amacıyla para vermesi yönünde tehdit etmişlerdir. Yargıtay 4. Ceza Dairesi, bu durumun yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin kanıtların takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğuna karar vererek, yerel mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak yerel mahkeme, duruşmaya devam ederek sanıkların mahkumiyetine hükmetmiştir. Bu nedenle, Yargıtay kararı doğrultusunda hüküm BOZULMUŞTUR. 5235 sayılı Yasanın 11 ve 12. maddelerine göre görevsizlik kararı verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının korunmasına karar verilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2016/7127 E. , 2017/390 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 03.11.2016 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede; sanık ..."in müşteki ..."dan olan alacağını tahsil amacı ile sanıklar ... ve ..."ın müştekinin iş yerine giderek müştekiyi “..."in selamı var, alacağımızı en kısa zamanda ödeyeceksin, tahsil edemeyeceğimiz alacak yoktur, sana ve ailene zarar veririz, vururuz” şeklinde para vermesi yönünde tehdit ettiklerinin iddia edilip ileri sürülmüş olması karşısında; sübutu halinde eylemin yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin kanıtları takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, 5235 sayılı Yasanın 11 ve 12. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 21/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.