MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Sanık... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Sanığın, 17/07/2014 tarihli duruşmada alınan ifadesi esnasında müdafii talep etmediğini beyan ettiği gibi CMK"nin 150/2-3. maddesi gereğince de zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı, mahkemesince sanık müdafiinin yüzüne karşı verilen kararın müdafii tarafından temyiz edildiği anlaşılmış ise de, anılan müdafinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı, gerekçeli hükmün sanığa 15/04/2019 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğine rağmen sanığın hükmü temyiz etmediği ve yukarıda belirtilen gerekçe ile kovuşturma aşamasında atanan müdafiinin de temyiz yetkisinin bulunmadığı nazara alındığında temyize hakkı olmayan sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
1) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 12.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.