Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/18142 Esas 2015/9097 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/18142
Karar No: 2015/9097
Karar Tarihi: 14.05.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/18142 Esas 2015/9097 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışan davacı, iş akdini ödenmeyen işçilik alacakları gerekçesiyle haklı nedenle feshetti. Kıdem tazminatı ve işçilik alacaklarının tahsili için dava açıldı. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Ancak Yargıtay, davacının güncel sigorta kayıtlarının getirtilerek asıl işveren şirketin yeni alt işveren şirketinde çalışıp çalışmadığı belirlenmeden kıdem tazminatı talep hakkının doğmayacağından ve dava tarihinde hala aynı işyerinde çalışıyorsa kıdem tazminatının reddedilmesi gerektiğinden bahisle kararı bozdu. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 4857/17 ve 4857/18. maddeleri uyarınca işçinin haklı nedenle iş sözleşmesini feshetmesi durumunda kıdem tazminatına hak kazanma koşulları ve bunun dışındaki durumlarda kıdem tazminatı hakkı verilmesine dair hükümler açıklığa kavuşturulmuştur.

7. Hukuk Dairesi 2014/18142 E. , 2015/9097 K.

"İçtihat Metni"

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışırken, iş akdini bazı işçilik alacaklarının tarafına ödenmediği gerekçesi ile haklı nedenle feshettiğinden bahisle kıdem tazminatı ve bazı işçilik alacaklarının tahsilini İstemiştir.
Davalı, kendisinin alt işveren, asıl işvereninin ihbar olunan şirket olduğunu, davacının da asıl işverene güvenlik hizmeti verilmesi üzerine anlaştıkları başka bir şirkette çalışmaya başladığını, bu nedenle davacının iş sözleşmesini bildirimsiz ve nedensiz feshettiğini, savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının 14/06/2013 tarihine kadar davalının işyerinde çalıştığı sabittir.Davalı alt işverenin dava dışı asıl işveren .... ile asıl sözleşmesi 14/06/2013 tarihi mesai bitiminde sona ermiştir. Davacının dava dışı .... tarafından 16/06/2013 tarihinde işe girişi bildirilmiştir.Davacı tarafından dava dilekçesi ekinde 12/06/2013 tarihinde işcilik alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş aktinin feshine ilişkin fesih dilekçesi ibraz edilmiş ise de işverene verildiği kanıtlanmamıştır. Mahkemece yapılacak iş, davacının güncel sigorta kayıtları getirtilerek dava tarihi olan 21/06/2013 tarihine kadar asıl işveren şirketin yeni alt işveren şirketi olan .... işyerinde çalışıp çalışmadığını belirlenerek, dava tarihinde hala o iş yerinde çalıştığının tesbiti halinde kıdem tazminatı talep hakkı doğmayacağından kıdem tazminatının reddine karar vermek, dava tarihinden önce iş akti son bulmuşsa bu son bulmanın kıdem tazminatına hak edilip edilmeyeceği şeklinde son bulup bulmadığını araştırmak, ayrıca davalı işverende de davacının en son çalışma tarihi olan 14/06/2013 tarihine göre kıdem tazminatı hakkında (kıdem süresi ve ücret yönünden) karar vermek gerekirken, Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.