Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1699 Esas 2017/2757 Karar Sayılı İlamı

Taksirle ölüme neden olma suçundan hükümlü ...’nın, 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 27/05/2010 tarihli ve 2009/297 esas, 2010/146 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlünün 21/01/2014 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıvermesine dair anılan Mahkemenin 20/01/2014 tarihli ve 2014/41 değişik iş sayılı kararını müteakip, hükümlünün deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 107/12. maddesi gereğince şartla tahliye kararının geri alınarak ikinci suçun işlendiği 19/04/2014 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 20/02/2016 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına dair Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2016 tarihli ve 2009/297 esas, 2010/146 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Salihli Ağır Ceza Mahkemesinin 29/09/2016 tarihli ve 2016/964 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 107. maddesinin 12. fıkrasındaki “Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.” ve aynı Kanun’un anılan maddesinin 15. fıkrasının (a) bendindeki “Hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkûm edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi tarafından” düzenlemeleri uyarınca koşullu salıvermenin geri alınabilmesi için hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suçun işlenmesi gerektiği, hükümlünün deneme süresi içerisinde işlediği Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2014 tarihli ve 2014/295 esas, 2014/598 sayılı kararına konu suçtan dolayı neticeten adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği dolayısıyla koşullu salıvermenin geri alınamayacağı cihetle, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 25/07/2017 gün ve 94660652-105-35-7272-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Salihli Ağır Ceza Mahkemesinin 29/09/2016 tarihli ve 2016/964 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.