MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalışmakta iken, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının /bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.Somut uyuşmazlıkta tanık anlatımlarına itibar edilerek hazırlanan bilirkişi raporu doğrultusunda fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 6 gün 08.00-17.00 saatleri arasında çalıştığı, böylece haftada 3 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Ancak bu kabul şekli dosya kapsamı ile örtüşmemektedir. Yargılama sırasında dinlenen davacı ve davalı tanıkları davacının yaz ve kış dönemindeki çalışma düzeninin birbirinden farklı olduğunu ifade etmiştir. Davacı tanıklarından ... davacının kışın 11. aydan Mart ayına kadar 17.00’de çıktıklarını, diğer aylarda ise 19.00-20.00’ye kadar çalıştıklarını ifade etmiş ise de, tanığın davacı ile birlikte çalıştığı süre 14 aydır. Diğer davacı tanığı ..., beyanında işyerinin genel çalışma saatlerinin 6 ay 08.00-17.00-18.00, 6 ay 08.00-20.00 saatleri arasında olduğunu, ancak kendisinin pazarlamacı olarak çalıştığını ve işyerinde hiç durmadığını, davacının akşamları kendilerinden 1 saat önce çıktığını beyan etmiştir. Davalı tanıkları da ortalama olarak davacının yazın 17.00, kışın 18.00’de işten çıktığını ifade ettiğine göre, davacının yılın 6 ayında 08.00-17.00, 6 ayında da 08.00-18.00 arasında çalıştığının kabulü dosya kapsamına uygun düşecektir. Mahkemece dosya kapsamına aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. Kabule göre de, dinlenen tanıkların anlatımına ve tüm dosya kapsamına göre davacının 2013 yılı dışındaki yıllarda ramazan ayında yarım gün çalıştığı anlaşıldığından, fazla çalışma ücretinin hesabında ramazan ayı dışlanarak hesaplama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi hatalı olmuştur.
Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir. Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.