Konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/6904 Esas 2020/2684 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6904
Karar No: 2020/2684
Karar Tarihi: 24.02.2020

Konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/6904 Esas 2020/2684 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde gündeme gelen bir dava sonucunda, sanık konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın mala zarar verme suçuna ilişkin olarak verilen hükmün doğrudan tayin edilen adli para cezası miktarı itibarıyla kesin nitelikte olduğunu ve temyizi olanaklı bulunmadığını belirtmiştir. Bu nedenle sanığın bu suçla ilgili temyiz talebi reddedilerek, hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Ancak, konut dokunulmazlığının ihlali suçuyla ilgili olarak, sanığın cinsel saldırı suçundan beraat ettiği ve uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi (6217 sayılı kanun), TCK'nun 116/1 maddesi, CMK'nun 253 ve 254. maddeleri gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2020/6904 E. , 2020/2684 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ..."in temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında cinsel saldırı, mala zara verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kamu davası açıldığı, yapılan yargılama neticesinde sanığın cinsel saldırı eylemine ilişkin olarak beraat, konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden de TCK’nun 116/1. maddesi uyarınca hüküm kurulmuş olması nedeniyle konut dokunulmazlığının ihlali eyleminin uzlaşmaya tabi hale geldiği dikkate alınarak, CMK"nun 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.