MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesinin, 26/09/2004 tarihli ve 5235 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca Resmi Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ila 326. maddelerinin uygulanacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmeyeceği nazara alınarak ve 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın istinaf başvurusuna ilişkin dilekçesi temyiz talebi niteliğinde kabul edilerek yapılan incelemede;
25/09/2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararla, hırsızlık suçundan hapis cezası verilmesinden sonra, denetim süresi içerisinde kasten yeni suç işleyen sanık hakkında hüküm açıklanırken, hükmün esasını oluşturan ve duruşmada açıklanan 08/11/2018 tarihli kısa kararda aynı şekilde hırsızlık suçundan sonuç olarak 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası verildiği halde, gerekçeli kararda sehven başka bir mahkumiyet hükmünün kopyalanması neticesinde, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet etme suçundan sonuç olarak 6.000,00 TL adli para cezası ve 500,00 TL adli para cezasına hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasının farklı olması nedeniyle infazda tereddüte yol açacak şekilde çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.