11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4650 Karar No: 2018/1191
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - kullanmak için uyuşturucu bulundurmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4650 Esas 2018/1191 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, sanık kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin verilen hüküm ise, faturaların zorunlu bilgileri taşımadığı gerekçesiyle hükümsüz sayılmıştır. Sanığın nüfus kaydında vefat ettiği görüldüğünden, kamu davasının düşürülmesi gerekmektedir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 191. ve 64. maddeleri, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. ve 230. maddeleri, 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi detaylı bir şekilde yer almaktadır.
11. Ceza Dairesi 2016/4650 E. , 2018/1191 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet, kullanmak için uyuşturucu bulundurmak HÜKÜM : Mahkumiyet
Katılan vekilinin 20.12.2012 tarihli dilekçesindeki temyiz talebinin sanıklardan ... hakkında verilen hükme yönelik olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır. 1-Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde; Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararların yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 2- Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde; Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki "Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun’un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır" şeklindeki düzenlemeye göre faturaların Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında,08.12.2006 tarihinde ele geçirilen faturalar üzerinde zorunlu unsurlardan olan müşteri ismi ticaret ünvanı adresi ve varsa vergi dairesi ve hesap numarası bulunmadığından, hiç düzenlenmemiş sayılıp hukuken geçersiz olacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 3- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik katılan vekili ile sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın UYAP aracılığı ile MERNİS üzerinden temin edilen nüfus kaydında, hükümden sonra 10.06.2016 tarihinde vefat ettiği belirtildiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK"nın 64. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.