Mahkemesi : Giresun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 20/06/2013
Numarası : 2012/110-2013/332

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı işyerinde kepçe operatörü olarak çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız olarak sona erdirildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının işi kendisini bıraktığını bu nedenle hiçbir hakkının olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iş akdinin feshi hususunun ispatının davalı iş verene ait olduğu, ancak davalı iş verenin bu hususu ispat edemediği anlaşılmakla, davacının iş akdinin davalı iş veren tarafından kıdem ve ihbar tazminatı gerekir şekilde feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İş akdinin, işçi tarafındanmı, işveren tarafından mı feshedildiği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının Van ilindeki davalıya ait şantiyede çalışırken, olayın tek görgü tanığı olan davacı tanığı M.. H..’in beyanına göre Van depreminden sonra iş verenin almış olduğu ihale neticesinde Van da çalışmaya başladıkları, yaklaşık 15 gün süre ile çalıştıkları, şantiye şefince işçilere yatma yeri gösterilmediği, konteynır gelmesine rağmen kurulmadığı, işçilerin kurma talebinin de hakaretvari sözlerle reddedilmesi üzerine, davacının iş yerinin şartlarının elverişsiz olması sebebiyle işi bırakarak oradan ayrıldığı anlaşılmıştır. Her ne kadar mahkemece, işverenin haklı feshin varlığını ispat edemediği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne karar verilmiş ise de, tanığın bu beyanına göre, davacının duruşmada isticvap edilerek fesih nedeninin açıklığa kavuşturulması ve buna göre ihbar tazminatı verilip verilmeyeceği hususunun değerlendirilmesi gerekmektedir.
3-Kabule görede , kararda faizin dava ve ıslah tarihinden itibaren hüküm altına alınmasına rağmen, ıslah ve karar tarihlerinin hüküm fıkrasında yazılmamasının infazda güçlük yaratacağı açık olup, bu konunun ihmal edilmeside doğru olmamıştır.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde , davalıya iadesine, 10/3/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.