Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25409 Esas 2019/21485 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle; somut olayda işçinin iş sözleşmesi 07/01/2015 tarihinde, 4857 sayılı İş Kanununun 25/2- (ı) alt bendinde düzenlenen “İşçinin kendi isteği veya savsaması yüzünden işin güvenliğini tehlikeye düşürmesi, işyerinin malı olan veya malı olmayıp da eli altında bulunan makineleri, tesisatı veya başka eşya ve maddeleri otuz günlük ücretinin tutarıyla ödeyemeyecek derecede hasara ve kayba uğratması” hükmü uyarınca haklı sebeple feshedilmiştir. Bu halde, İş Kanununun 26. maddesindeki 1 yıllık hak düşürücü süre zarara neden olan olayın oluşumundan; 6 işgünlük hak düşürücü süre ise zarar miktarının belirlenmesinin ardından bu durumun feshe yetkili makama iletilmesiyle işlemeye başlar. Eldeki davada, feshe konu zarar doğuran olay 11/12/2014 tarihinde meydana gelmiş olup, davacı işçinin bu tarihte yaralanarak iş göremezlik raporu aldığı, rapor bitimi olan 01/01/2015 tarihinde işe başladığı, 02/01/2015 tarihinde savunmasının alındığı dosya kapsamı ile sabittir. Mahkemece davacının raporlu olmasının haklı fesih için hak düşürücü süreyi durdurmayacağı gerekçesiyle feshin hak düşürücü süre içinde yapılmadığı sonucuna varılarak, kıdem ve ihbar tazminatına hükmedilmiştir. Gerçekten de işçinin raporlu olması yahut savunmasının alınmaması hak düşürücü süreyi durdurmayacağı gibi, sürenin başlamasına da engel olmaz. Önemli olan feshe yetkili makamın zarar miktarının işçinin otuz günlük ücreti tutarıyla ödenmeyecek derecede olup olmadığı bilgisine sahip olmasıdır. Somut olayda davalı işverence olayın oluşuna ilişkin 11/12/2014 tarihli tutanak, aynı tarihli tanık ifadeleri dosyaya sunulmuştur. Ayrıca zarara ilişkin olarak araştırma yapıldığı, kaza sonucunda hasar gören kabinin onarımına ilişkin olarak biri 19/12/2014 ve diğeri 22/12/2014 tarihli iki adet fiyat teklif yazısı alındığı anlaşılmaktadır. Davalı işverenin cevap dilekçesinde bildirdiği 15.945 Euro tutarındaki zarar miktarı, 22/12/2014 tarihli teklifteki tutar ile aynıdır. Gerek işverence sunulan kayıt ve belgeler gerekse cevap dilekçesi birlikte değerlendirildiğinde, zarar miktarının 22/12/2014 tarihli teklif yazısı ile işverence öğrenildiği, bu miktarın işçinin otuz günlük ücreti ile karşılanamayacak tutarda olduğunun da aynı anda belirlenebileceği, ayrıca işverence disiplin kurulunun veya bir başka organın feshe yetkili olduğu yönünde bir iddia ileri sürülmediği dikkate alındığında 6 işgünlük hak düşürücü sürenin geçmiş olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Mahkemece verilen hükmün açıklanan sebeplerle yerinde olduğunun anlaşılmasına göre, davalı tarafın yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun kararın bu ilave değişik gerekçeyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 26.11.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.