Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/10043 Esas 2017/5621 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Davanın reddi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen davanın reddi hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen davanın reddi hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen davanın reddi hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde atılı suçun; "Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi,..." biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı, tefecilik suçunun ekonomi, sanayi ve ticarete ilişkin suçlar bölümünde topluma karşı suçlar kısmı içinde yer aldığı, 5237 sayılı Yasanın 43/1. maddesi, suçun mağdurunun aynı kişi olmasını suçun zorunlu unsuru haline getirmiş iken, 08/07/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5377 sayılı Kanunun 6. maddesi ile anılan madde ve fıkraya eklenen "Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır." hükmü ile zincirleme suçun kapsamının genişletildiği ve mağduru aynı kişi olsun ya da olmasın maddenin son fıkrasındaki istisnalar dışındaki tüm suçlarda zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasının mümkün hale getirildiği, bu nedenle birden fazla kişiye ödünç para verilmesinin tek suç oluşturduğundan bahsedilemeyeceği, ancak suçun zincirleme olarak işlenmesinin olanaklı olduğu gözetildiğinde;
Mağdurların sanık ..."den 13.500 TL faiz karşılığı, bunun devamında da suç tarihi aralığında her iki sanıktan toplam 115.000 TL faiz karşılığı ödünç para aldıklarının iddia
-2-
ildiği olayda; UYAP kayıtlarına göre sanık hakkında Kemer 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/288 Esas sayılı dosyası ile tefecilik suçundan yargılamanın bulunduğu, yine Kemer Cumhuriyet Başsavcılığının farklı mağdurlara yönelik işlemiş olduğu eylemler nedeniyle soruşturmalar yürütüldüğü, yürütülen soruşturmalarda suç tarihlerinin benzer olduğu, ... 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/295 Esas, 2011/91 Karar sayılı dosyasının incelenmesinde ise 5271 sayılı CMK"nın 223/7. maddesindeki ""Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir."" hükmü de nazara alındığında sanık hakkında açılmış bir kamu davasının bulunmadığı anlaşılmakla, dosyaya konu eylemlerinin bütün olarak zincirleme tefecilik suçunu oluşturabileceği gözetilip sanık hakkındaki soruşturma dosyalarının akıbetlerinin araştırılması, bahsi geçen Kemer 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/288 Esas sayılı dosyasının getirtilerek incelenmesi, mümkünse her iki dosyanın birleştirilmesi, bunun mümkün olmaması durumunda ise temyiz incelemesinde olan ve kesinleşmiş karara konu dosyaların onaylı suretinin eklenmesi ile iddianame tarihlerine göre hukuki kesintinin gerçekleşip gerçekleşmediğinin saptanması suretiyle tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden ve sanık hakkında zincirleme suç veya mahsup hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı da belirlenmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.