Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24711 Esas 2019/21475 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin işverence haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı def"i ile husumet itirazında bulunmuş, davacının iş sözleşmesinin işverence haklı nedenle feshedildiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü, işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır.Yıllık izin ücreti konusunda zamanaşımı süresi fesih tarihinden itibaren 5 yıldır.Somut olayda; davacının kullandırılmayan 59 günlük yıllık izin ücreti hakkının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının imzasını içeren 18/01/2012- 11/02/2012, 05/03/2013- 29/03/2013, 16/03/2011- 09/04/2011 tarihleri arasında yıllık izin kullanımlarına ilişkin belgelerin incelenmediği anlaşılmaktadır. Ayrıca dosya kapsamındaki davalı yanca sunulan CD içerisinde yer alan 2004 yılına ait yıllık izin belgesinde bu yıla ait 14 günlük yıllık ücretli iznin kullanıldığı görülmekle, bilirkişi raporunda anılan yıla ilişkin yıllık ücretli iznin 3 gün olarak kullanıldığının tespiti hatalı olmuştur. Bu itibarla, dosya içeriğindeki belgelere göre davacı işçi tarafından kullanıldığı anlaşılan tüm yıllık ücretli izin sürelerinin mahsubu gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.11.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.