MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair Sındırgı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinden verilen 22.10.2009 gün ve 154/254 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili, tarafların 1992 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde edinilen 5774 ada 2 parselin alınmasına köydeki tarlasından kaldırdığı tütün, domates ve biber mahsulünün satılmasından elde ettiği gelirle katkıda bulunduğunu ileri sürerek 21720 TL katkı payı alacağının davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın yersiz olduğunu, davacının taşınmazın edinilmesine katkıda bulunmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 15.07.1992 tarihinde evlenmişler, 25.01.2008 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 07.10.2008 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM.nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (TMK.nun 202.m). Dava konusu taşınmaz mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde satın alınarak 24.06.1998 tarihinde davalı eş ... adına tapuya tescil edilmiş, 19.02.2003 tarihinde satış yoluyla dava dışı kişilere devredilmiştir.
Dava, 01.01.2002 tarihinden önce edinilen mal varlığına yönelik katkı payı alacağı isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de yapılan araştırma ve inceleme karar vermeye yeterli değildir. Davacı vekili, vekil edenin yaz dönemlerinde Sındırgı İlçesinde bulunan Köyüne dönerek ticari anlamda domates, biber ve tütün ekmek suretiyle gelir elde ettiğini, bu gelirle taşınmazın alınmasına katkıda bulunduğunu ileri sürmüştür. Davacının domates ve biber yetiştirmek suretiyle gelir elde ettiği dosya kapsamına göre kanıtlanamamış ise de davacı tanıkları ile bir kısım davalı tanıkları, davacının önceleri kayınbabasıyla, bilahare kendi adına tütün ekerek Tekel deposuna teslim ettiğini bildirmişlerdir. Davacı vekili, delil listesinde müstahsil makbuzu ve ödeme belgelerine dayanmış, mahkemece davacı ile davalının anne-babası hakkında araştırma yapılmış ise de davalı koca Ahmet Karakaş hakkında bu yönde gerekli araştırmalar yapılmamıştır. Temyiz dilekçesine ekli belgelerden davalı koca Ahmet Karakaş’ın 1994, 1995, 1996, 1997, 1998 ve sonraki yıllarında Türk Tütün AŞ. Sındırgı Yaprak Tütün İşletme Müdürlüğü ile SOCOTAB Yaprak Tütün AŞ.’ne tütün teslim ettiği anlaşılmakta olup müstahsil makbuzu ve ödemelere ilişkin belgeler eklenmiştir. Mahkemece bu yön üzerinde gereği gibi durulmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş; temyiz dilekçesine ekli belgeler dikkate alınarak davacı ... ya da davalı koca Ahmet Karakaş adına tütün teslim edilip edilmediğinin ilgili yerlerden araştırılması, davalı tarafından tütün teslimi yapılmış ise bu tütünlerin davacının iddiasına 75 balya tütün olup olmadığı üzerinde durulması, davacıya ait olduğunun belirlenmesi halinde usulüne uygun olarak değerinin tespiti, davacının açıklanan biçimde yaptığı işler ve buna bağlı olarak elde ettiği muhtemel gelirin ne olduğu konusunda dinlenecek tanıkların bilgilerine başvurulması, çalışmalarına ilişkin tüm bilgi ve belgelerin değerlendirilmesi davalıya ait çalışma ve gelir belgelerinin ilgili yerlerden istenilerek tarafların evlendikleri 15.07.1992 tarihinden 5774 ada 2 parselin satın alındığı 24.06.1998 tarihine kadar her iki tarafın gelirlerinin toplamı tespit edilerek bu miktar üzerinden 743 sayılı TKM.nin 152. maddesi uyarınca kocanın aileyi geçindirme yükümlülüğü ve varsa eşlerin kişisel harcamaları da gözönünde bulundurularak her birinin yapabileceği tasarruf miktarı hesaplanmalı, hesaplanan toplam tasarruf miktarı karşısında her ikisinin ayrı ayrı katkı oranı belirlendikten sonra tarafların 5774 ada 2 parselin edinme tarihine kadar sahip oldukları diğer mal varlıkları da dikkate alınarak saptanan davacıya ait katkı oranının söz konusu parselin dava tarihindeki değeri ile çarpılarak katkı payı alacağı saptanmalı, gerek görülmesi durumunda bu hesaplamalar için hukukçu ve mali müşavir bilirkişilerden rapor alınarak karar verilmesi gerekirken dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428 .maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 02.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.