Müşteki ..."e yönelik yağma suçundan sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatına ilişkin ... 10.Ağır Ceza Mahkemesince verilen 27.05.2010 gün, 2008/377 Esas ve 2010/134 Karar sayılı hükmü, Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 26.05.2015 gün 2013/1172- 2015/40819 sayı ile;

‘Oluş ve dosya içeriği ile sanıklara suç atması için bir neden bulunmayan yakınanın anlatımlarına göre; sanık ...’in, iş dönüşü Ahmet Yesevi parkından geçen yakınana önce “dayı bir şey lazım mı” diye, yakınanın cevap vermemesi üzerine de “gel sana fişeğini 10.-TL"den şekeri ile birlikte vereyim” şeklinde seslendiği, yakınanın “istemiyorum” demesi üzerine bu kez kredi kartının olup olmadığını sorduğu, sonrasında "ben tersoyum, bana birşeyler at" dedikten sonra bıçağı çıkarıp yakınana doğrultarak ve kemerinden tutarak vurur gibi yaptığı, “vur” talimatı üzerine sanık ...’ın yakınana ... attığı, akabinde sanık ...’in de bir ... vurduğu, sanık ...’ın yakınanın pantolon cebinde bulunan toplam 35.-TL parayı aldığı, eylem gerçekleştirilirken diğer sanıklar ... ve ...’ın parkın girişini tutup bağırıp çağırarak parktan geçmek isteyenlere engel oldukları, yakınanın sanıkların elinden kurtulup polisi aradığı, gelen ekiplere göstererek yakalattığında sanık ...’ın üst aramasında 35.-TL paranın ele geçtiğinin anlaşılması karşısında, sanıkların yağma suçunu işlediğinin kanıtlandığı gözetilip 5237 sayılı Yasanın 149/1-a,c,h maddesi uyarınca hükümlülüğü yerine, kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile beraatine karar verilmesi ’ şeklinde bozulmasına karar verilmiştir.

Bozma sonrası ... 10.Ağır Ceza Mahkemesinin 02/03/2016 gün 2015/294- 2016/71 sayılı kararı ile;

“Mahkememizce yapılan yargılama neticesinde, olay günü sanıkların ve yakınıcının Ahmet Yesevi parkında bulundukları, sanıklardan ..."ün yakınıcının yolunu kestiği,..."ın bıçak çekerek tehdit ettiği, .. ile ..."ün ... attıkları, yakınıcının üzerini arayan sanık ... ün de cebinden 35.-TL parasını aldığı sanıklar .... ve ..."ın da park girişini tutarak yardım edilmesini engelleyerek nitelikli yağma suçunu işledikleri iddiası ile kamu davası açılmış ise de; sanıkların savunmaları ve tanık anlatımları karşısında; yakınıcının çelişkili yakınmaları dışında sanıkların cezalandırılmalarını gerektirecek istikrarlı, kesin ve şüpheden arınmış delil elde edilmediğinden Mahkememizce önceki kararımızın usul ve yasaya uygun oluşu hususunda kanaat oluştuğundan Yargıtay 6 Ceza Dairesinin 2013/1172 esas, 2015/40819 karar nolu bozma ilamına direnilmesine ve sanıkların üzerlerine atılı eylemden ötürü ayrı ayrı beraatlerine” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.

Bu hükmün Cumhuriyet Savcısı tarafından tekrar temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "bozma" istekli 10.07.2016 gün ve 2016/246223 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;

5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 07/12/2016 gün, 2016/1085 Esas ve 2016/959 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Oluş ve dosya kapsamına göre, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında müşteki ..."e yönelik yağma suçundan kurulan hükümde, mahkemenin kararının gerekçe ve sonuçları itibariyle yerinde görülmediğinden bozulmasına dair;

Dairemizin 26.05.2015 gün 2013/1172- 2015/40819 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, ... 10.Ağır Ceza Mahkemesinin 02/03/2016 gün 2015/294- 2016/71 sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,

CMK"nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 16.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.