Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2701 Esas 2019/7123 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2701
Karar No: 2019/7123
Karar Tarihi: 11.11.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2701 Esas 2019/7123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Asliye Ceza Mahkemesi'nde ceza davası açılan bir sanık, uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak hüküm giymiştir. Ancak sanığın daha önce aynı suçtan dolayı kesinleşmiş bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamıştır. Bu nedenle 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi kapsamında sanık lehine bir uygulama yapılamamıştır. Aralarında Anayasa Mahkemesinin kararı da bulunan çeşitli yasal düzenlemelere uygun olarak yapılan inceleme sonucunda, sanık hakkında TCK'nın ilgili maddeleri uygulanarak hüküm verilmiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyle: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas; 2015/85 sayılı kararı ve TCK'nın 53. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2019/2701 E. , 2019/7123 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MERSİN (Kapatılan) 16. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm :Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine verilen hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu dikkate alınarak yapılan incelemede;
24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas; 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Hükmün açıklanması şartlarının oluştuğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.