Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4478 Esas 2019/14594 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4478
Karar No: 2019/14594
Karar Tarihi: 16.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4478 Esas 2019/14594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. İlk suç için sanığın temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onaylandı. Ancak, ikinci suç için mahkeme, sanığın kayınbiraderi ile aynı konutta beraber yaşamaları nedeniyle ceza sorumluluğunun etkilendiğini ve suçun takibinin şikayete ve uzlaşmaya tabi olduğunu belirtti. Ayrıca, sanığın çaldığı eşyaları satan kişilerin zararını gidermemesi nedeniyle cezada indirime gidilen durumun bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Kanun maddeleri, Türk Medeni Kanunu'nun 4721 sayılı maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 167/2 ve 168/1 maddeleri ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 73/4-6 ve 223/8 maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2019/4478 E. , 2019/14594 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müşteki ve sanığın kayınbirader ile enişte oldukları, 4721 sayılı Türk Medeni Kanuna göre bu akrabalığın ikinci derece kayın hısımlığı olduğu ve ceza sorumluluğunu etkileyen şahsi sebepleri düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 167/2. maddesindeki diğer hâllerden “veya” ile ayrıldığından ikinci derece kayın hısımlığında aynı konutta beraber yaşamanın önemli olmadığı, mezkûr fıkraya giren şahsi sebebin varlığı hâlinde suçun takibinin şikayete ve uzlaşmaya tabi olduğu, müştekinin mahkemede sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, bu nedenle 5237 sayılı TCK"nın 73/4-6 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca hakkındaki kamu davalarının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı sekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanığın, müştekinin evinden çaldığı dizüstü bilgisayar ve monitörü satın alan ve bunları daha sonra polise teslim eden şahısların zararlarını gidermediği halde hırsızlık suçunda hakkında TCK"nın 168/1. maddesiyle uygulama yapılarak cezada indirime gidilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.