MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil

... ile ..., dahili davalılar ... ve müşterekleri aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kabulüne dair ... Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 31.07.2009 gün ve 533/202 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalılardan ... tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı, dava dilekçesinde ada ve parsel numarası yazılı 10 parça taşınmazın ortak kök miras bırakan ...’tan kaldığını, taşınmazlar üzerinde yakın miras bırakanı Fatma aracılığı ile pay sahibi olduğunu açıklayarak tapu kayıtlarının miras payı oranında iptaliyle adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... , yersiz açılan davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne, dava konusu parsellerin tapu kayıtlarının mirasçılık belgesine göre 80/2240 oranında iptaliyle davacı adına tapuya tesciline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu taşınmazlardan 117 ada 1 parsel, 10.12.1998 tarihinde kadastro yoluyla ... ve müşterekleri, diğer parseller ise aynı tarihte kadastro yoluyla davalı ... adına tespit ve tescil edilmiştir.
Dava; miras hakkına dayalı pay iptali ve tescil isteğine ilişkindir. Mahkemece, davacının taşınmazlar üzerinde annesi Fatma aracılığı ile miras payı bulunduğu görüşünden hareketle davanın kabulüne karar verilmiş ise de, yapılan araştırma ve inceleme karar vermeye yeterli değildir. Dava, mirasçılar arasındaki ihtilaf niteliğinde olup taşınmazların 1960 yılında öldüğü bildirilen ortak kök miras bırakan ...’tan kaldığı hususunda tereddüt bulunmamaktadır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık, ortak miras bırakandan kalan taşınmazlar üzerinde davacının miras payı bulunup bulunmadığı ve mülkiyetinin davalıya devredilip edilmediği noktasında toplanmaktadır. Davacı tanıklarından Ahmet Kızılkaya ile davalı tanıkları Cahit Şahin ve Ahmet Durmuş, dava konusu parsellerin tarafların ortak murisi Mehmet’e ait olduğunu, sağlığında yaptığı taksim sonunda üç erkek çocuğu Ali, Hasan ve Hacı ...’a kaldığını, davacının annesi Fatma’ya pay vermediğini bildirmişler, mahkemece bu açıklamalara değer verilmediği gibi taşınmazların miras bırakanın mülkiyetinden çıkıp çıkmadığı ve ölmeden önce davalıya devredilip devredilmediği üzerinde durulmamıştır.
Mahkemece, HUMK.nun 258 ve 259.maddesi hükmü uyarınca; yerel bilirkişi ve taraf tanıklarının usulüne uygun davetiye ile çağrılması, dava konusu taşınmazlar başında yeniden keşif yapılarak dava konusu yerlerin kime ait olduğu, miras bırakanın sağlığında taksim edilip edilmediği, taksim edilmiş ise kime düştüğü, davacının yakın miras bırakanı Fatma Durmuş’a pay verilip verilmediği, Borçlar Kanununun 237/1 ve TMK.nun 763.maddeleri uyarınca taşınmazların mülkiyetinin davalıya intikal edip etmediği hususlarının kendilerinden açık ve ayrıntılı bir şekilde sorulup belirlenmesi, beyanlar arasında aykırılık çıktığı taktirde aynı kanunun 265.maddesi hükmü nazara alınarak giderilmesine çalışılması, ondan sonra elde edilecek kanıtlara göre bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı ...’ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle ve HUMK. nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 17.15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 02.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.