Esas No: 2019/3342
Karar No: 2022/1884
Karar Tarihi: 16.05.2022
Danıştay 9. Daire 2019/3342 Esas 2022/1884 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, Vergi Dairesi Başkanlığı tarafından ortak sıfatıyla davacı adına düzenlenen vergi borçlarının tahsili amacıyla açılmıştır. İlk derece mahkemesi, davacı adına düzenlenen ödeme emrinin içeriğinde yer alan amme alacaklarını ihtiva eden ve asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin usulüne uygun tebliğ edilmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Bölge İdare Mahkemesi, Vergi Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğunu belirterek istinaf başvurusunu reddetmiştir. Temyiz eden taraf, ödeme emirlerinin usulüne uygun şekilde tebliğ edildiğini iddia etmiştir. Danıştay 9. Dairesi, temyiz istemini reddederek Bölge İdare Mahkemesi kararını onamıştır. Kararda, temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilmiştir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 102. maddesi, ödeme emirlerine ait tebliğ alındılarının belirtilen kişilere imzalatılıp bir tutanak haline getirilmeden sadece dağıtıcı tarafından imzalandığını ve amme alacaklarının asıl borçlu şirket nezdinde usulüne uygun kesin
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/3342
Karar No : 2022/1884
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLLERİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Asıl borçlu … Kamu ve Piyasa Araş. Faal. Ltd. Şti.'ne ait vergi borçlarının tahsili amacıyla ortak sıfatıyla davacı adına düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı adına düzenlenen ödeme emri içeriğinde yer alan amme alacaklarını ihtiva eden ve asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin 17/04/2015 tarihli tebliğ alındısının 'muhatabın ismen tanınmadığı, aynı adreste … imzasız beyanından öğrenildi, iade' şerhi düşülerek dağıtıcı tarafından imzalandığı, 16/07/2014 tarihli tebliğ alındısının 'muhatabın adresine iki kez gidildi, adres kapalı tebliğ edilemediğinden iade' şerhi düşülerek dağıtıcı tarafından imzalandığı ve ilanen tebliğ yoluna gidildiği, ancak ödeme emirlerine ait yukarıda yer verilen tebliğ alındılarının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 102. maddesinde belirtilen kişilere imzalatılıp bir tutanak haline getirilmeden sadece dağıtıcı tarafından imzalandığı ve amme alacaklarının asıl borçlu şirket nezdinde usulüne uygun kesinleştirilmediği görüldüğünden davacı adına düzenlenen ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne dava konusu ödeme emrinin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI:Vadesinde ödenmeyen vergi ve cezaların tahsili amacıyla şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen asıl borçlu şirketten tahsil imkanı bulunmadığının hakkında yapılan malvarlığı araştırmalarıyla ortaya konulduğu, bu halde amme alacağının davacıdan takip ve tahsili amacıyla adına ödeme emri düzenlenmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NİN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.