Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13668 Esas 2019/19143 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."in hakkında temyiz dilekçesi içeriğinden mağdurlar ... ve ..."ya karşı hakaret suçundan ve mağdur ..."ya karşı yaralama suçundan ve mağdur ..."ya karşı yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik de temyiz isteminde bulunduğu, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 10.10.2016 tarih 2016/13233 Esas - 2016/15617 Karar sayılı ilamı ile mağdurlar ... ve ..."ya karşı hakaret suçundan ve mağdur ..."ya karşı yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin şikayet yokluğu nedeniyle kanun yararına bozma yoluyla düşürülmesine karar verildiği belirlenmekle, sanığın mağdur ..."ya karşı "silahla yaralama" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ..."nın hakkında "yaralama" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içerisinde bulunan adli rapor ile olay tutanaklarında suç tarihinin 11.05.2013 olduğunun anlaşılması karşısında gerekçeli karar başlığında 12.05.2013 olarak gösterilmesi ve sanık hakkında mağdurda oluşan kemik kırığı nedeniyle artırım yapılırken hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nin 87/3. olan uygulama maddesinin gösterilmemesi mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edildiğinden ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık ..."in hakkında "tehdit" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın tehdit suçlamasını kabul etmemesi ve olaya ilişkin bilgi ve görgüsü olan tanık anlatımının bulunmaması karşısında, mağdurların soyut iddiası dışında sanığın üzerine atılı tehdit suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle sanığın atılı suçtan beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.