MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etmek
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında silahla kasten öldürmeye teşebbüs suçu nedeniyle mahkemece verilen 22.04.2015 tarih ve 2015/107 E, 2015/102 K, sayılı mahkumiyet hükmü yasal süre içerisinde müdafii tarafından 27.04.2015 tarihinde temyiz edilmiş ise de, sanığın 04.04.2016 tarihli dilekçesinde hakkında verilen mahkumiyet hükmünün onanmasını istediğini beyan ettiğinden, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 1-9/15 sayılı Kararına göre, sanığın CMK"nun 266. maddesi uyarınca temyiz talebinden vazgeçme niteliğindeki talebi nedeniyle, sanık müdafiinin temyiz talebinin CMUK.nun 317. madde uyarınca REDDİNE karar verilerek, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın müşteki ..."ı kasten yaralama suçunun sübutu kabul, takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, o yer Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, aralarında hiçbir surette husumet bulunmayan sanık ile müştekinin olaydan çok kısa bir süre önce birlikte alkol aldıkları ve birlikte olayın gerçekleştiği kafeye geldikleri, bu sırada cafede oturan ve yine sanık ile müştekinin arkadaşları olan ..., ... ve ... ile karşılaştıkları, bu sırada müştekinin ... ile araba yarıştırılması konusunda ağız münakaşası yaptığı, ..
../..tartışmaya sözle müdahale ederek müştekinin ... ile olan ağız münakaşasını sonlandırmaya, müştekiyi sakinleştirmeye çalıştığı, bu esnada müştekinin ... ittirdiği, daha eski arkadaşı ... müşteki tarafından ittirilme hadisesini gören ve bu duruma sinirlenen sanığın ani bir hareketle üzerindeki bıçağı çıkarıp ... iten müştekiyi tek bıçak darbesi ile hayati tehlike arz eder şekilde yaraladığı, müştekinin olay yerinden uzaklaştığı, sanığın eylemine devam etmeyerek gelen polis ekiplerine teslim olduğu olayda;
1)Sanık ile müşteki arasında hiçbir surette husumet bulunmaması, anlık bir öfke sonucu üzerinde taşıdığı bıçakla müştekiyi tek darbe ile yaralayan ve engel bir durum olmadığı halde yaralı müştekiyi takip etmeyerek eylemine kendiliğinden son veren bıçaklı sanığın kastının yaralamaya yönelik olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesindeki hükümler nazara alınarak temel cezanın alt sınırdan makul seviyede uzaklaşılarak tayini ile 5237 sayılı TCK"nun 86/1-3-e, 87/1-d maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerekirken eylemin hukuki nitelendirilmesinde hataya düşülerek öldürmeye teşebbüs suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Sanık ile tanıkların olayın hemen akabinde alınan beyanlarından müştekiden kaynaklanan, sanığı veya yakınını hedef alan haksız bir hareket olmadığı halde sanık ve tanıklar ..., ... ve ... soruşturma aşamasında verdikleri ifadelerden farklılık arz ettiği anlaşılan ve sanığın daha az ceza almasına yönelik olduğu anlaşılan kovuşturma aşamasındaki beyanlarına itibar edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesinin uygulanması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın tutuklu kaldığı süre ve bozma nedenine göre TAHLİYESİNE, 13.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.