Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8519 Esas 2019/827 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8519
Karar No: 2019/827
Karar Tarihi: 21.01.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8519 Esas 2019/827 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası üzerine verilmiştir. Davacının talebi kısmen kabul edilerek davalı Hazineden alınarak davacıya 2.494 TL maddi, 3.200 TL manevi tazminat verilmesine karar verilmiştir. Ancak manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar elde edeceği parasal değer gibi kriterlere göre belirlenmesi gerektiği, bu nedenle verilen manevi tazminatın yetersiz olduğu belirtilmiştir. Ayrıca faize hükmedilmesi talebi olmamasına rağmen faiz kararı verilmesi, kanuna aykırı olduğu belirtilerek hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek onaylanması kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/8519 E. , 2019/827 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulüne 2.494 TL maddi, 3.200 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı faiz talebinde bulunmamasına rağmen taleple bağlılık ilkesine aykırı olarak faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASI, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında yer alan ""dava tarihi olan 12.05.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizleri ile birlikte"" ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.