MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi gereğince, hakkında verilen hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle tekrar ele alınan dosyada, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, verilen hapis cezasının paraya çevrilmesi; ayrıca TCK"nın 245/1, 168/1 ve 62. maddeleri uygulanması ile belirlenen 10 ay hapis ve 1 gün adli para cezasındaki 1 gün adli para cezasının paraya dönüştürülmemesi ve sonuç cezanın hapisten çevrilen 6000 TL adli para cezası olarak tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.02.2018 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
Dairemizin 13/02/2018 tarih, 2016/9691 Esas, 2018/1159 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebepten muhalifim.
Sanığın TCK’nın 245/1, 168/1, 62, 50, 52, 63 maddeleriyle 6000 TL APC ile cezalandırılmasına dair Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/09/2014 tarih 2014/266 Es, 2014/402 Kr sayılı hükmü usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 29/03/2010 tarih 2010/37 Es- 2010/173 Kr sayıyla verilen hükmün CMK’nun 231/6 ve devam maddeleri uyarınca açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Tekirdağ 3. Sulh Mahkemesinin 30/05/2014 tarih 2013/418 Es 2014/298 Kr sayı ile TCK’nın 125/1, 4, 62/1, 52/2. maddeleri ile doğrudan 1.740 TL APC cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeblerle anılan mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne muhalifim. 13/02/2018