İcrai davranışla görevi kötüye kullanmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2406 Esas 2020/745 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
(Giresun 3. Asliye Ceza Mahkemesi)
(2014/406 Esas, 2014/90 Karar)
Suç : İcrai davranışla görevi kötüye kullanmak
Hüküm : Her iki sanık hakkında; TCK"nın 257/1, 43, 62/1, 50, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ...’nın gerekçeli karar başlığında müşteki olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 16.12.2013 tarihli 2012/11956 Esas, 2013/12237 Karar sayılı bozma ilamına uyulduğu halde gereğinin tam olarak yerine getirilmediği, bu kapsamda anılan bozma ilamında sanıkların zincirleme şekilde görevi ihmal suçunu işledikleri belirtilmesine rağmen yazılı şekilde icrai hareketle görevi kötüye kullanma suçundan hükümler kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
1- Suçu TCK’nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanıklar hakkında, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, ayrıca hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Adli para cezalarının taksitlendirilmesine ilişkin sevk maddesi olarak TCK"nın 52/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.