Danıştay 9. Daire 2019/2458 Esas 2022/1859 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/2458
Karar No : 2022/1859

TEMYİZ EDENLER : 1-(DAVALI) … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …

2- (DAVACI) …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, Meram Vergi Dairesi Müdürlüğünün … vergi kimlik numaralı mükellefi … Otomotiv Reklam Temizlik İnş. Mobilya San. ve Tic. Ltd. Şti'nden aldığı faturaların sahte olduğu yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2016/Ocak, Mayıs, Temmuz-Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1 ve mükerrer 355/1. maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; … Otomotiv Reklam Temizlik İnş. Mobilya San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda yapılan tespitlerin değerlendirilmesinden; söz konusu mükellefin mekanik, elektrik sistemi, kaporta, boya, fren sistemi, cam, pencere vb. bakım ve onarımı işi ile iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirdiği halde davacıya inşaat demir ve malzemeleri faturası düzenlediği, defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmediği, şirketi devir alan …'ın devir tarihinden itibaren çok kısa bir süre içerisinde teknik ve ticari icaplara uymayacak biçimde yüksek cirolar elde ettiği, ihtilaf konusu takvim yılındaki katma değer vergisi matrahları toplamının 27.053.286,33-TL tutarında olduğu, ancak bu beyannamelere dayanan hicbir vergi borcunun ödenmediği, ilgili yıla ait kurumlar vergisi beyannamesinin verilmediği, anılan yılda yapılan 23.780.787,00-TL tutarındaki alışların 23.012.531,00-TL'lik kısmının, haklarında sahte belge düzenleme sebebiyle vergi tekniği raporu ve olumsuz tespitler bulunan mükelleflerden yapıldığı, mükellef adına kayıtlı her hangi bir araç, iş makinası, kamyon veya duran varlık ve deponun bulunmadığı gibi herhangi bir çalışanının da olmadığı, dolayısı ile anılan ticari faaliyetin icrası için gerekli hiçbir unsura sahip olunmadığı, mükellefin vermiş olduğu Bs formu ile mükelleften mal alanların vermiş olduğu Ba formlarının uyumsuz olduğu, davacı şirket yetkilisi ile hiçbir husumeti bulunmayan ve konu ile ilgili olduğu anlaşılan şahısın vermiş olduğu ihbar dilekçesinde, söz konusu mükellefin düzenlediği faturaların sahte olduğunun beyan edildiği, çok kısa bir sürede elde edilen yüksek cirolara rağmen anılan faaliyetin yapılan yoklama neticesinde resen terkin edildiği, bütün bu husuların beyan edilen iş hacmi, organizasyon ve sermaye yapısıyla uyuşmadığı, şirketin faaliyetinin gerçekliği konusunda hukuken dikkate alınabilecek somut bir iddia ve belgenin de bulunmadığı dikkate alındığında, anılan mükellefin davacıya düzenlediği faturaların gerçek bir mal ve hizmet teslimine dayanmadığı ve neticede sahte belgeler olduğu sonucuna varıldığı, bu nedenle davacının adı geçen mükelleften aldığı sahte faturaları yasal defterlerine kaydettiği ve bu faturalarda yer alan katma değer vergilerini ilgili dönem katma değer vergisi beyannamelerinde indirim konusu yaptığından bahisle, katma değer vergisi indiriminin reddedilerek söz konusu dönemlere ait tarh edilen katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, davacı adına kesilen bir kat vergi ziyaı cezasına ilişkin olarak; davacı tarafından sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanılmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verildiği, sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge niteliğinde olduğu sonucuna varılan faturalara isabet eden katma değer vergisi tarhiyatlarının bir katı oranında kesilen vergi ziyaı cezasında da hukuka aykırılık görülmediği, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca 2016 takvim yılı için kesilen 60.528,71-TL tutarındaki özel usulsüzlük cezasına gelince; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu ile adına düzenlenen sahte faturaları kullandığı, bu faturalardaki katma değer vergilerini de indirim konusu yaptığından bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesine göre 60.528,71-TL tutarındaki özel usulsüzlük cezasının kesildiği, davalı idarece bahse konu alışların hangi tarihte, hangi miktarda ve kimlerden yapıldığı, alınması gereken faturaların hangi tutar ve tarihlerde kimlerden alınmadığı yönünde yapılmış herhangi bir somut tespit bulunmadığı, öte yandan kesilen cezanın maddenin öngörülüş amacına da uygun düşmediği anlaşıldığından, cezai yaptırıma bağlanan söz konusu fiiller bütün unsurları ortaya konulmadan kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1.maddesi uyarınca 2016 takvim yılı için kesilen 1.961,65-TL tutarındaki özel usulsüzlük cezasına gelince; düzenlemeler ile ticari işlemler ve finansal hareketlerin taraflarının izlenmesi ve vergiyi doğuran olayların, mali durumların kayıt ve belgeleri yardımıyla tespit edilmesi, bunun sonucunda da, belge düzeninin yaygınlaştırılması ve kayıt dışılığın önlenmesi amaçlandığı, bu düzenleme uyarınca, mükellefler hakkında cezai müeyyide uygulanabilmesi için, banka ve finans kurumlarınca yapılacak olan tahsilat ve ödemelerin gerçek bir ticari faaliyetten kaynaklanması gerektiği, emtia alışlarının sahte belgeye dayandığı iddiası ile karşılaşan bir mükellefin, sahte olduğu, yani gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı kabul edilen faturalardan kaynaklanan ödemelerini banka aracılığı ile yapmasını beklemek, anılan düzenlemeye aykırı bir durum ortaya çıkarmakta olduğundan kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın; bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yönünden reddine, özel usulsüzlük cezaları yönünden kabulüne ve söz konusu özel usulsüzlük cezalarının kaldırılmasına karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVALININ İDDİALARI: Davacının faturasız mal aldığı ve almış olduğu mallara ilişkin ödemeleri banka kanalıyla yapmadığı, hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuyla sabit olduğu iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI: … Otomotiv Reklam Temizlik İnş. Mobilya San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin adı geçen şirketin düzenlediği faturaların sahte olduğunu ispatlamaya yeterli olmadığı, eksik incelemeye dayalı olarak yapılan dava konusu işlemin hukuka aykırı olduğu iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Tarafların temyiz isteminin reddine,
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulüne, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurularının reddi yolundaki Konya Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
Temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.