Esas No: 2019/1908
Karar No: 2022/1855
Karar Tarihi: 16.05.2022
Danıştay 9. Daire 2019/1908 Esas 2022/1855 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Tasf. Hal.İnş. Turz. Taah. Tic. Ltd. Şti'ne ait pos cihazları ile ikrazatçılık faaliyetinde bulunarak elde ettiği faiz gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak 2011/Ekim-Aralık dönemi için re'sen tarh edilen geçici vergi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istendi. Vergi Mahkemesi, geçici vergi aslı yönünden davanın reddine, vergi ziyaı cezasının matrahı yönünden davanın kabulüne ve bu kısmın kaldırılmasına karar verdi. Bölge İdare Mahkemesi, Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğunu belirterek istinaf başvurusunu reddetti. Danıştay ise temyiz isteminin reddine, Bölge İdare Mahkemesi kararının onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesi ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesi ve 50. maddesi geçmektedir.
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1908
Karar No : 2022/1855
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Tasf. Hal. … İnş. Turz. Taah. Tic. Ltd. Şti'ne ait pos cihazları ile ikrazatçılık faaliyetinde bulunarak elde ettiği faiz gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak 2011/Ekim-Aralık dönemi için re'sen tarh edilen geçici vergi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı adına 2011/Ekim-Aralık dönemine ilişkin olarak salınan vergi ziyaı cezalı gelir geçici vergisine ilişkin vergi/ceza ihbarnamesinde; mahsup döneminin geçmiş olması sebebiyle gelir geçici vergi aslının tahakkuk ettirilemeyeceği, normal vade tarihinden mahsup tarihine kadar geçen süre için sistemde gecikme faizi hesaplanabilmesi açısından ihbarnamede zorunlu olarak yer aldığının belirtildiği, mahsup dönemi geçtiği için geçici vergi aslının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesi gereğince tahakkuk ettirilmeyeceği açıklanmasına karşın, dava konusu edilen geçici vergi aslına ilişkin olarak davanın esasının incelenme olanağı bulunmadığından, bu kısmın kaldırılması isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği, davaya konu vergi ziyaı cezalı gelir geçici verginin matrahı yönünden bağlı olduğu ve davacı adına aynı nedenlerle 2011 yılına ilişkin olarak salınan vergi ziyaı cezalı gelir vergisine karşı açılan davada Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile davanın kabulüne karar verildiği, bu kapsamda 2011/Ekim-Aralık dönemine ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezasında da, söz konusu kararda yer alan aynı gerekçelerle hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle geçici vergi aslı yönünden davanın incelenmeksizin reddine, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası yönünden davanın kabulüne ve anılan kısmın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının pos cihazı ile ikrazatçılık faaliyetinde bulunarak faiz geliri elde ettiğinin hakkında düzenlenen vergi tekniği raporuyla tespit edildiği, davacı hakkında re'sen tarhiyat yapılasında hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulüne, kısmen incelenmeksizin reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.