Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/13201 Esas 2022/7507 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Asıl ve birleştirilen 2015/183 Esas sayılı dava; kesinleşmiş orman tahdit sınırları içinde kalan taşınmaz nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini, birleştirilen 2016/16 Esas sayılı dava ise mülkiyeti davacılara ait taşınmazın, kesinleşen orman tahdit sınırları içinde kalması nedeniyle tapusunun iptali ve tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince; asıl dava ve birleştirilen 2015/183 Esas sayılı davanın, davalı ... yönünden pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, Hazine yönünden kabulüne; birleştirilen 2016/16 Esas sayılı davanın kabulü ile tapu kaydının iptali ile orman olarak Hazine adına tesciline ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi’nce HMK’nın 353/1-b-1 esastan reddine karar verilmiş olup, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu ... parsel sayılı, 13940 m² yüzölçümlü taşınmazın, 1957 yılında tapulama ile 2/3 payı davacılar murisi ... ile ... adına tespit ve tescil edildiği, davacılar murisi ...'nün 1/3 payı 1960 yılında satın aldığı, dava konusu taşınmazın tapu kaydına 27.09.1996 tarihinde “Tamamı orman sınırları içinde kalmaktadır.” şeklinde şerh işlendiği anlaşılmıştır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki dava konusu taşınmaza emsal incelemesi yapılarak değer biçilmesine ve taşınmazın gerçek bedelinin TMK'nın 1007. maddesi gereğince davalı Hazine'den tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine dair hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 26/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.