Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13671 Esas 2019/19107 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13671
Karar No: 2019/19107
Karar Tarihi: 22.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13671 Esas 2019/19107 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Temyizde, denetim süresinin belirleme ve uzatma görevinin hükümlü infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu belirtildi. Bu sebeple, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerektiği, ancak hükümde \"1 yıl\" denetimli serbestlik süresinin ve bu sürede yükümlülük yüklenmemesi ile uzman kişi görevlendirilmemesinin de belirlenmesinin yanlış olduğu belirtildi. Bu sebeple karar, isteme aykırı olarak bozuldu. Ancak, yeniden yargılama gerektirmediği için hükümlerin tekerrür uygulanması hakkındaki kısım çıkarılarak onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak, hükümde bahsi geçen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkraları, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/7. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/13671 E. , 2019/19107 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken, "1 yıl" denetimli serbestlik süresinin ve bu sürede yükümlülük yüklenmemesi ile uzman kişi görevlendirilmemesinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince hükümlerin tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmındaki ""5275 sayılı Kanun"un 108/4. maddesi uyarınca takdiren 1 yıl süreyle denetim süresi tayinine, denetim süresinin takdiren herhangi bir yükümlülük belirlenmeden veya uzman kişi görevlendirilmeden geçirilmesine" ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.