Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8507 Esas 2019/9359 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8507
Karar No: 2019/9359
Karar Tarihi: 19.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8507 Esas 2019/9359 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında verilen hırsızlık suçuyla ilgili yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesine göre yapılan tebligatın MERNİS adresine yapıldığı ve usule uygun olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle dosya ilgili kanun maddelerine göre incelenerek, gerekli tebligatın uygun şekilde yapılması için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10/2-21/2, Tebligat Kanunu Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2.

17. Ceza Dairesi 2018/8507 E. , 2019/9359 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması"na dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gereğine rağmen gerekçeli kararın ve sanık ... aleyhine Cumhuriyet savcısı’nın temyiz talebinin , sanık ...’nün son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edildiği anlaşıldığından, gerekçeli kararın ve Cumhuriyet savcısı’nın temyiz talebinin yukarıdaki açıklamalara göre sanık ...’ye usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için diğer yönleri incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.