Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklının borçlu hakkındaki takibe dayanak yaptığı alacak kat mülkiyeti kanunundan doğan genel gider ve ve geçikme tazminatının da oluşmaktadır. Borçlunun icra dairesine takibe karşı itirazı üzerine Alacaklının bu itirazın kaldırılması için icra mahkemesine başvurduğu anlaşımaktadır. Mahkemece genel giderler yönünden itirazın kaldırılmasına karar verildi; talep edilen gecikme tazminatı yönünden ise alacağı varlığı yargımayı zorunlu kıldığından bahisle buna yönelik istemin reddine karar verilmiştir.
Gecikme tazminatı 634. sayılı kanunun 20. maddesinin c. bendinin 2. cümlesinden kaynalanmakta olup. Alacaklının genel giderler alacağına ilişkin isteminin kabulüne karar verildiğine göre gecikme tazminatı içinde aynı şekilde alacaklının istemin koşul edilmesi gerekir. O halde mahkemenin aksine görüşünde isabet bulunmamaktadır.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),
Bozma nedenine göre borçlu vekilinin temyiz itirazların reddine, 15.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.