Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2402 Esas 2019/804 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2402
Karar No: 2019/804
Karar Tarihi: 17.01.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2402 Esas 2019/804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın avukatı mahkumiyet kararını temyiz etmiştir. Avukatın temyiz itirazlarına rağmen, mahkeme hükmü geçersiz kılmadan önce, sanığın uzlaşma hükümleri uyarınca cezalandırılması gerektiğine karar vermiştir. Bu durum, usulsüzlük nedeniyle mahkeme kararının bozulmasına neden olmuştur.
Kanun maddeleri ise şu şekilde yer almıştır: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, ve 53/6. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 253/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/2402 E. , 2019/804 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik inceleme yapıldığına, ceza miktarına, sanığın beraatine karar verilmesi ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı CMK’nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan kamu davasının açıldığı, mahkemenin de belirtilen eksikliği gidermediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince sair yönleri incelenmeksizin isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.