MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri ile 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35/1maddesi uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğa yükletilen suçla ilgili olarak sosyal inceleme raporu aldırılmama gerekçesi gösterilmeden yetersiz raporla yazılı biçimde hüküm kurulması,
2) Suça sürüklenen çocuk müdafiinin 15/05/2012 tarihli oturumda lehe olan kanun hükümlerinin uygulanmasını talep ettiği, adli para cezasının ödenmesi için mehil verme veya taksitlendirme yapılmasına olanak sağlayan 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki düzenlemenin suça sürüklenen çocuk lehine olduğu, bu bakımdan aynı Kanun"un 52/4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına dair bir karar verilmesi ve maddenin uygulanmaması halinde gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
3- Konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken temel ceza tayini sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 116/1. maddesi yerine 116/2. maddesi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA 12/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.