Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6369 Esas 2019/10379 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6369
Karar No: 2019/10379
Karar Tarihi: 12.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6369 Esas 2019/10379 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçundan dolayı sanığı mahkum etmiş ve temyiz süresinin geçmediği gerekçesiyle dosyanın Silivri Ağır Ceza Mahkemesine itiraz edilebileceği şeklindeki belirti nedeniyle temyiz istemini reddetmiştir. Kararda, sanığın işyerindeki standdan cep telefonu çaldığı belirtilerek, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinden hüküm kurması gerektiği ancak 141/1. maddesinden hüküm kurulduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, müşteki vekilinin zararları tam olarak karşılanmadığına dair beyanına rağmen kısmi iadeye muvafakati olup olmadığı sorulmadan eksik ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Kararda, sanığın temyiz itirazlarının yerinde olmadığı gerekçesiyle hükmün isteme aykırı olmadığına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi hırsızlık suçunu, 141/1. maddesi ise nitelikli hırsızlık suçunu düzenlemektedir. Ayrıca, 168/1. madde kısmi iade hükümlerini belirlemektedir.

2. Ceza Dairesi 2019/6369 E. , 2019/10379 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümde bu kararın itiraza tabi olduğu ve Silivri Ağır Ceza Mahkemesine itiraz edilebileceğinin belirtilmesi sebebiyle, tebliğnamedeki temyiz isteminin süresinde olmadığından reddedilmesi gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmeyip temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın çalıştığı işyerindeki kilitli standdan suça konu cep telefonunu çalması şeklinde gerçekleşen eyleminde 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinden hüküm kurulması gerekirken, aynı Kanun"un 141/1. maddesinden hüküm kurulması, müşteki ... Alışveriş Merkezi Gıda San. İç ve Dış Tic Ltd. Şti. vekilinin soruşturma aşamasında zararlarının tamamının karşılanmadığını ifade etmesine rağmen, müşteki vekiline kovuşturma aşamasında kısmi iadeye muvafakati olup olmadığı sorulmadan, sanık hakkında yazılı şekilde 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yepılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 12.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.