MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile yıllık izin ücreti, ilave tediye alacağı, sosyal haklar, ikramiye ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili,davacının davalı öğretmenevi müdürlüğünde 02/06/2003 tarihinden 24/02/2008 tarihine kadar hizmetli olarak TİS ile sigortalı olarak çalıştığını,işinin gerektirdiği dikkat ve özeni göstermesine rağmen ekonomik sebepler denilerek soyut bir ifade ile işten çıkartıldığını ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı kalmak koşuluyla kıdem tazminatının, ihbar ve kötüniyet tazminatının, yıllık ücretli izin alacağının, ödenmeyen 7 ikramiye bedelinin ödenmeyen maaşların ve ilave tediye ve sosyal hakların en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.C. ... vekili davaya cevap vermemiş, katıldığı duruşmada davanın reddini savunmuştur.
C) Yargılama Süreci ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ve karar Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 10/12/2013 tarih ve 2011/47318 E., 2013/32667 K. sayılı ilamı ile; "....Gerekçeli karar başlığında davalı olarak gösterilen... Öğretmenevi Müdürlüğü’nün tüzel kişiliği olmadığı, bu nedenle husumetin T.C. ...’na yöneltilmesi ve dava dilekçesinin de T.C. ...’na tebliğ edilerek usulen taraf teşkili sağlandıktan sonra davanın esasına geçilmesi gerektiği gözetilmeksizin, dava dilekçesinin öğretmenevi müdürüne tebliği ile yetinilerek taraf teşkili sağlanmayan dava hakkında karar verilmesi hatalıdır...."gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmuş, husumet T.C. ...’na yöneltilmiş ve yapılan yargılamada ilk karar gibi davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Verilen ikinci karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ve karar Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 21/12/2015 tarih ve 2015/32197 E., 2015/36216 K. sayılı ilamı ile; "...T.C. ...’nın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir...Davalılardan... Öğretmen Evi Müdürlüğü’nün tüzel kişiliği olmadığı, husumet ehliyeti olmadığı gözetilerek bu davalının karar başlığında davalı sıfatı ile gösterilmesi hatalıdır... Davalı T.C. ...’nın harçtan muaf olduğu gözetilmeden aleyhine harca hükmedilmesi yasaya aykırıdır... Karar başlığında iki davalı gösterilmiş olup hükmedilen alacakların hangi davalıdan tahsil edileceği açıkça gösterilmeyerek infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması usule aykırıdır....Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduklarının hüküm fıkrasında gösterilmemesinin infazda tereddüt oluşturacağı gözetilmeden hüküm kurulması isabetsizdir.... Dava açıldıktan sonra davacıya 6.200,00 TL ödendiği Yerel Mahkemece de kabul edildiği halde bu ödemelerin alacaklardan mahsubu gerektiği düşünülmeden ödemelerin infaz sırasında dikkate alınacağından bahisle karar verilmesi de ayrı bir bozma nedenidir..."gerekçeleriyle tekrar bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmuş, bozmada belirtilen hususlar yerine getirilmiş,bozma doğrultusunda ek rapor alınmış ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı T.C. ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dava tarihinin 30/06/2008 tarihi olmasına rağmen karar başlığında 22/02/2016 tarihi olarak gösterilmesi mahallinde her zaman düzeltilebilir maddi hataya dayandığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı T.C. ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Mahkemece 492 Sayılı Harçlar Kanunu’ nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa bakiye harç yükletilmemesine karar verildiği halde, hükmün 12. bendinde yargılama gideri olarak davacının yaptığı harç giderinden davalının sorumlu tutulması hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderlerine ilişkin 9 ve 12 numaralı bendlerinin tamamen silinerek, yerlerine;
“9-Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 139,20 TL. ilk harçlar ve 49 TL. ıslah harcı toplamı 188,20 TL. harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
12-Davacının yaptığı harçlar hariç 254,50 TL. yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine“ bendlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.