5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/13078 Esas 2020/10771 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13078
Karar No: 2020/10771
Karar Tarihi: 14.09.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/13078 Esas 2020/10771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

19. Ceza Dairesi tarafından incelenen asliye ceza mahkemesi kararında, suçun 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık olduğu ve sanığın beraat ettiği ya da mahkum edildiği belirtiliyor. Temyiz incelemesinde, sanık hakkındaki suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediği için hüküm onanıyor. Ancak, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesi yapılırken 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ve 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi de dikkate alınıyor. Bu maddeye göre, eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indiriliyor. Ayrıca, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının da olanaklı hale geldiği ifade ediliyor. Bu nedenle, yerel mahkemenin uygulama yapma görevi bulunduğuna vurgu yapılıyor. Kararda ayrıca, suçtan zarar görmeyen TAPDK lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri ise şöyle: 5607 Sayılı Kanun'un 3/22 ve 5/2 maddelerine eklenen düzenlemeler, 5237 Sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 Sayılı Kanun'un 63. maddesi ve kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 523

19. Ceza Dairesi 2019/13078 E. , 2020/10771 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A)Sanık ... hakkındaki beraat kararına ilişkin temyiz incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3-Açılan davanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan TAPDK lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 14/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.