Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9216 Esas 2019/10356 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9216
Karar No: 2019/10356
Karar Tarihi: 11.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9216 Esas 2019/10356 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında daha önce hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen, denetim süresi içinde güveni kötüye kullanma suçunu işlediği tespit edilmiştir. Yapılan incelemede, daha önce işlediği suçtan dolayı hükmün açıklanması koşullarının oluştuğu belirlenmiştir. Mahkeme, temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vererek hükmün ONANMASINA karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 155/1. ve 142/1-b. maddeleri, CMK'nın 253. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/9216 E. , 2019/10356 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında 12.01.2010 tarih ve 2009/454 Esas, 2009/703 Karar sayılı mahkumiyet kararı ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 03.03.2010 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 01.07.2013 tarihinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle ihbarda bulunulan Didim(Yenihisar) 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2013/503 Esas ve 2014/230 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde tanımlanan güveni kötüye kullanma suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığının anlaşıldığı, ancak sanığın UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde 10.03.2013 tarihinde TCK’nın 142/1-b. maddesi kapsamında olan suçtan Şanlıurfa 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/830 E., 2016/298 K. sayılı ilamının 22.06.2016 tarihinde kesinleştiği bu şekilde hükmün açıklanması koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında gösterilmemiş olan katılan ...’nin, mahallinde gerekçeli karar başlığına eklenmesi mümkün görülmüş, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.